21-januari-2021 | Categorie: ,
Alles voor jou – Susanne Koster – Clavis Uitgeverij – 259 blz.
Sem en Donna zijn al jaren beste vrienden en delen lief en leed met elkaar. Als ik het zo lees, hebben die twee een wel heel innige vriendschap. Een beetje beklemmend, zelfs. Sem komt over als een verlegen en geduldige jongen, terwijl Donna een pittige tante is en een tikkie dominant. Wanneer Sem op kamers gaat wonen besluit Donna om bij hem in hetzelfde huis in te trekken. Sem zit daar eigenlijk niet op te wachten, maar als Donna eenmaal iets in haar hoofd heeft, krijg je het er niet meer uit, dat is wel duidelijk. Donna blijkt een drammerig meisje te zijn waar je de kriebels van krijgt, maar uiteindelijk wil ze gewoon Sem’s aandacht en lijkt ze bang haar beste vriend kwijt te raken.
Gelukkig vindt Donna na een tijdje een baantje, dankzij twee medebewoonsters, die op het platte dak een eigen planten- en kruidentuintje hebben. Even lijkt het erop dat Donna eindelijk iets anders om handen heeft behalve haar vriend Sem, maar al snel blijkt ook dat niet te helpen. Wanneer er een nieuwe liefde in Sems leven verschijnt beginnen er steeds vreemdere dingen voor te vallen. Het botert niet zo goed tussen deze nieuwe liefde en Donna. Als Sem en Donna op een dag allebei een ongeval meemaken, waarbij Sem ernstig gewond raakt, lijkt hun vriendschap weer helemaal als vanouds te herstellen. Donna besluit Sem te verzorgen totdat hij weer helemaal is hersteld, maar wil ze dat wel echt?
In het begin van het boek maak je eerst kennis met de twee hoofdpersonen, Sem en Donna, en lijkt het boek meer weg te hebben van een roman. De hoofdstukken worden afwisselend vanuit Donna’s en Sem’s perspectief verteld, wat het verhaal wat extra’s geeft. Wanneer je halverwege het boek komt, kan je het eigenlijk niet meer wegleggen. Je voelt dat er iets niet klopt, maar wat er nu precies aan de hand is blijft verborgen. Ik wilde echt weten hoe het af ging lopen, het wordt steeds spannender en eindigt bloedstollend. Tot de laatste letter. De laatste keer dat ik met zoveel spanning een boek las was het boek Silence of the lambs en dat is toch al wat jaartjes geleden.
De cover van het boek is al intrigerend. Waarom valt iemand op deze manier naar beneden? Wat is er precies gebeurd? En wanneer krijgen we in het boek te horen wat er precies is voorgevallen bij die mysterieuze val? Op dat antwoord moet je een tijdje wachten, maar uiteindelijk wordt alles, ook de titel, helemaal duidelijk. Het boek valt in de categorie young adult, en het zal jongeren zeker aanspreken, maar ik denk dat de doelgroep heel wat breder is, want het is gewoon een ontzettend goed boek en vreselijk spannend. De hoofdpersonen zijn herkenbaar en hun karakters worden goed neergezet. Iedereen kent wel een Sem en een Donna, tot op zekere hoogte.
Dit boek zit heel goed in elkaar, nergens is het verhaal onlogisch of gebeuren er dingen die eigenlijk niet kunnen. Achterin het boek vind je een lijst met informatiebronnen. Ik heb vaker boeken gelezen waarbij de schrijver vertelde zich verdiept te hebben in bepaalde aandoeningen, maar al lezende gebeurden er dan toch dingen in het boek die te onlogisch waren of verliep het verhaal stroef. Dat is bij dit boek niet het geval en dat leest, moet ik eerlijk zeggen, behoorlijk prettig. Tel daar nog een vlotte schrijfstijl bij op en innemende hoofdpersonen (nou ja, op Donna na, dan) en het boek is compleet. Susanne Koster komt beslist op mijn lijst met ‘Auteurs waar ik meer boeken van wil lezen’.
Corine Gorter
Een mooie droom te midden van een nachtmerrie
Een gedroomd einde is het derde en laatste deel van de Oneindigheidstrilogie over mishandeling, hoop en oneindige liefde.
Het verhaal leest alsof je in het oog van een orkaan zit. Even mag je de hoop ervaren dat de storm is gaan liggen en er iets moois ontstaat. Saskia en Jonka bezoeken hun doodzieke moeder en hopen met haar te kunnen praten over het verleden.
Twee mooie meiden helemaal alleen in een grote, zeer boze wereld. Elkaar steunend zijn ze aan het bijkomen van hun geestelijke en lichamelijke wonden en dromen van een einde dat hun jeugd nog een beetje goed kan maken. Want wat nu als de mensen die de pilaren zijn waarop je leven gebouwd is en die onvoorwaardelijk van je horen te houden er niet voor je zijn, je voor hun eigen gewin aan de kant schuiven? Dan worden letterlijk de poten onder je stoel, wat zeg ik, de pijlers onder je hele fundament weggezaagd.
Gelukkig hebben beide meisjes, naast een oneindige liefde voor elkaar, een ijzersterke wilskracht, die hen helpt om niet aan de pijn en vernederingen ten onder te gaan. Dat deze twee sterke karakters zoveel liefde in zich meedragen kan bijna alleen maar betekenen dat ze hun fundament vanuit de hemel hebben meegekregen. Het spreekt van een diepe band dat een van de meisjes, met alle liefde die ze in zich voelt, zelfs bereid is om haar moeder te vergeven wat haar is aangedaan. Vergeven is geen werkwoord, vergeven is pure liefde.
De epiloog heeft bij mij opnieuw de tranen doen stromen. Kindermishandeling is een vreselijke misdaad!
De volledige Oneindigheidstrilogie is gestoeld is op ware gebeurtenissen. De boeken hebben zeer mooie covers en zijn eventueel ook losstaand te lezen.
Vijf sterren van mij, voor de hele trilogie!
Letterlijk adembenemend
voor Hebban 10 maart 2019
Lege Kamers beschrijft het verhaal van Venita, een meisje van zeventien dat een psychose krijgt. Nadat het boek uit was, heb ik het even moeten laten bezinken. In het verhaal komt duidelijk naar voren hoe het hele gezin hieronder lijdt. Stukje bij beetje geeft de auteur vrij welke zeer traumatische gebeurtenis hiertoe geleid heeft, een gebeurtenis die het leven van alle gezinsleden op z’n kop heeft gezet. De manier waarop Susanne Koster de traumatische gebeurtenis omschrijft, liet het kippenvel over mijn armen schieten, zo levendig, alsof je er zelf bij aanwezig bent. De druk, angst en benauwdheid is intens voelbaar.
Venita’s familieleden, die dus allemaal door de gebeurtenis getroffen zijn, gaan er ieder voor zich op een eigen manier mee om. Zo heeft Venita houvast aan een vriendin, Camilla, die op een dominante manier beslag op haar legt en haar dingen laat doen die niet ten gunste van Venita of haar familie zijn. En toch kan Venita niet zonder haar en volgt ze gewillig haar aanwijzingen. Ze wil namelijk boetedoen omdat haar schuldgevoelens over wat er gebeurd is zich een zeer pijnlijke weg door haar lichaam en ziel knagen.
Mooi opgebouwd verhaal, niet te snel en niet te langzaam. Je voelt de angsten en machteloosheid van de karakters. Susanne Koster is in de huid van Venita gekropen en vertelt het verhaal vanuit Venita’s perspectief. Dat heeft ze razendknap gedaan, vind ik.
Lege Kamers zorgt voor een mengelmoes van emoties. Het verhaal legt gaandeweg uit wat een psychose is. Als je je durft in te beelden wat Venita en haar familie hebben meegemaakt, bekruipen je de rillingen. Sommige problemen kun je niet alleen oplossen, die moet je delen. Sommige dingen gaan nooit meer over en kun je alleen nog maar een plekje geven.
Wat een adembenemend verhaal en wat mij betreft een aanrader!!
Wendy Wenning KinderBoekenRecensie 4****
Een gedroomd einde – Susanne Koster
Categorieën: , , ,
Tags: , , ,
Auteur:
Genres: ,
Series:
Uitgever:
Jonka en Saskia krijgen te horen dat hun moeder op sterven ligt. Tante Geertje, die hun beiden heeft gebeld, zegt dat hun moeder heeft gevraagd te komen. Voordat het te laat is. Eigenlijk zien de meiden dit niet zo zitten. Ze hebben eindelijk hun leven iets op de rit en willen niet dat dit verstoord wordt. Ze hebben niet voor niets de banden verbroken en willen het verleden achter zich laten. Maar als ze horen dat hun moeder weg is bij hun stiefvader besluiten ze toch te gaan. Misschien kunnen ze nu eindelijk de antwoorden op hun vragen krijgen, erachter komen waarom.
Een gedroomd einde is het laatste deel van De Oneindigheidstrilogie. Een aangrijpende young adult over mishandeling, hoop en liefde. De eerste twee delen, Zwarte lieveling en Achtergelaten, vertellen over de jeugd van de meisjes. Een jeugd waarin mishandeling orde van de dag was en er geen veilige haven voor de meisjes was. Dit allemaal dankzij hun stiefvader Bak. En een moeder die hen niet te hulp schoot. Een moeder die wegkeek en toestond dat Jonka naar een tehuis werd gestuurd. Geen goede herinneringen en nog steeds vragen ze zich af waarom hun moeder dit allemaal heeft toegelaten.
In de proloog zijn Saskia en Jonka samen een weekend weg. Jonka heeft door dat Saskia nog veel last heeft van het verleden en moedigt haar aan om er over te praten. En dan start er een verhaal met herinneringen die ze liever achter zich willen laten. Ze gaan hun zieke moeder opzoeken en willen van haar het waarom horen. Ze willen begrijpen hoe het zover heeft kunnen komen. Saskia wil weten of haar moeder haar echt niet heeft geloofd en vooral wat Saskia kwijt wil is haar boosheid. Ook al is het misschien niet gepast als afscheid, ze wil nu echt boos worden op haar moeder en al haar frustaties uiten. Andersom is hun moeder overwegend te ziek om uren lang met hen te praten. Maar ze heeft brieven achtergelaten, deze worden in het boek cursief weergegeven, brieven waarin ze alles probeert uit te leggen.
Dit deel, Een gedroomd einde, laat intense gevoelens zien, een intense hoop. De hoop op een moeder waar Saskia en Jonka over dromen. Een moeder die van hen zal houden, en die hen nooit zal verloochenen. Een moeder die voor hen kiest te allen tijde. Of in ieder geval een moeder die spijt betuigt voor wat de meisjes hebben moeten doormaken. Zodat de meisjes verder kunnen met hun leven zonder de nachtmerries over hun jeugd. Als je de herinneringen leest van de meisjes, lees je eigenlijk maar een fractie van wat hen is overkomen en wat in de eerste twee delen te lezen is. Maar ook al is het een fractie, er wordt genoeg verteld om al het verdriet en de woede van alle voorgaande jaren voelbaar te maken. Vooral bij Saskia, die zich het meest achtergesteld voelt en het gevoel altijd ongewenst te zijn geweest niet los kan laten.
Met haar toegangelijke schrijfstijl weet Koster alles helder te verwoorden maar ook zo indringend neer te zetten dat het wel moet aangrijpen. Vooral als je je realiseert dat er genoeg kinderen in dezelfde of soortgelijke situatie zitten. Een verhaal om soms de rillingen van te krijgen en na het lezen van deze trilogie is het niet makkelijk om de personages los te laten. Deze zijn zo krachtig neergezet dat men ze niet zomaar vergeet. Als een soort boegbeeld van wat een kind juist niet mee moet maken. Ook maakt Koster met deze trilogie duidelijk dat kindermishandeling nog steeds maar al te vaak verborgen blijft en te laat wordt opgemerkt door de omgeving. Dat dit moet veranderen is evident.
Koster sluit dit boek op verrassende wijze af en dan blijkt Een gedroomd einde net iets anders in elkaar te zitten dan verwacht. En dan is het nog moeilijker om de tranen tegen te houden …
Met De Oneindigheidstrilogie zet Koster het thema kindermishandeling indringend in de schijnwerpers en is niets meer zo vanzelfsprekend.
RECENSIE – EEN GEDROOMD EINDE
Een gedroomd einde
Auteur: Susanne Koster
Jaartal: 2018
Aantal Pagina’s: 210
Uitgeverij: Clavis Young Adult
ISBN: 9789044834123
Genre: Young Adult
Oordeel: 5 sterren
Het hartverscheurende slot van De Oneindigheidstrilogie. Een aangrijpend geschreven young adult over mishandeling, hoop en oneindige liefde.
Wanneer de zussen horen dat hun moeder op sterven ligt, hebben ze het daar moeilijk mee. Saskia weet nog hoe hun moeder wegkeek toen zij werd mishandeld. En Jonka is niet vergeten hoe hun moeder toestond dat zij naar een tehuis werd gestuurd. Maar het blijft hun moeder. Tegen wil en dank komen er warme herinneringen naar boven. Misschien is er, ondanks alles, toch ruimte voor liefde en vergeving. Of zijn de zaken nog altijd niet zoals ze lijken?
Zoals je misschien al weet, ben ik een ontzettende fan van de oneindigheids trilogie van Susanne Koster. Dit deel, Een gedroomd Einde, is het slotdeel van deze trilogie. Dit deel greep mij heel erg aan, omdat ik veel (h)erkenning vond in dit boek. Saskia en Jonka hebben hun leven weer een beetje op de rit na jaren van mishandeling, verwaarlozing en misbruik. Nadat zij op verschillende woongroepen hebben gewoond, hebben zij nu een plekje voor zichzelf gevonden en hun eigen leventje opgebouwd. Saskia woont samen met haar vriend in een kleine, maar knusse studio en Jonka werkt op de boot in de bediening. Hun moeder hebben zij al jaren niet meer gesproken.
Tot Saskia een telefoontje krijgt van hun tante. Hun moeder ligt op sterven en wil haar dochters nog één keer zien. Nog één keer spreken. Saskia ziet dit eigenlijk niet zitten, ze heeft nog te veel pijn van alle situaties die zich hebben afgespeeld. Toch wil ze haar moeder nog een laatste kans op vergeving geven. Ze haalt haar zusje Jonka over om ook te gaan, en zo zijn de zussen weer bij hun moeder.
Er wordt veel oud zeer besproken, heel wat harten gelucht en moeder verteld háár verhaal. Maar is dit wel het afscheid dat Saskia en Jonka voor ogen hadden?
Dit deel is het ruwste deel van alle drie. In dit deel gaat vooral Saskia open het gesprek aan met haar moeder en gooit al haar verdriet, woede, teleurstelling en eenzaamheid er uit. Tegelijkertijd lees je in briefvorm het verhaal van de moeder van Saskia en Jonka. Ook dit verhaal is aangrijpend. Je zou toch denken dat je als moeder zijnde, met een eigen verleden, er alles aan doet om je kinderen te beschermen? In dit verhaal lees je, dat er toch altijd meer achter zit en het helaas niet altijd even simpel is.
Dit boek is wederom gebaseerd een waargebeurd verhaal en dat maakt het ook weer extra heftig. Dit boek is zeker een gedroomd einde, een einde dat veel kinderen die in deze situatie hebben gezeten gewild zouden hebben. Toch je eigen gevoel op tafel gooien, omdat het nu alles of niets is in deze situatie. Elkaar weer aan kunnen kijken zonder negatieve emoties. Elkaar weer even vasthouden. Elkaar troosten. Zoals een ouder dat hoort te doen.
Liefs,
Kelly
SUSANNE KOSTER – EEN GEDROOMD EINDE
· by · in
Het laatste deel van De oneindigheidstrilogie is daar. Het deel waar ik op wachtte om het verhaal van Saskia en Jonka af te sluiten. Ik begon met , gevolgd door en nu volgt Een gedroomd einde.
Een prachtige cover ligt voor me, weer een pareltje, je voelt de verbondenheid eraf stralen. Waar Zwarte lieveling mooi is met duister en roze, Achtergelaten met somber en bruin is dit laatste deel heel licht, verlichtend. De drie delen passen perfect bij elkaar met de mooie cover en elke cover past ook bij zijn boek,
Saskia en Jonka krijgen te horen dat hun moeder op sterven ligt. Meteen eist het verleden een plek voor zichzelf op in het heden. Saskia weet nog hoe haar moeder wegkeek toen ze werd mishandeld door haar stiefvader. En Jonka is niet vergeten hoe ze toestond dat ze naar een tehuis werd gestuurd. Maar het blijft hun moeder … Tegen wil en dank komen er ook warme herinneringen boven. Misschien is er, ondanks alles, toch ruimte voor liefde en vergeving? Of zijn de zaken nog altijd niet zoals ze lijken?
Dat Susanne Koster aangrijpend en treffend kan schrijven dat wist ik al na Lege kamers, Dertien, Zwarte lieveling en Achtergelaten te hebben gelezen. Toch heeft ze me weer verrast met Een gedroomd einde. In dit deel komt kindermishandeling, kanker, de naderende dood, verlies en liefde voorbij. De moeilijke onderwerpen liggen dit keer vlak naast elkaar. Je voelt echt wat het doet met Saskia, Jonka en hun moeder. Sommige stukken zijn echt geschreven dat ik een brok in mijn keel krijg. Voor de meiden is het ook een confrontatie met vroeger. Dat was geen plezierige tijd en dan voel ik die brok in mijn keel als ik het lees. Het verhaal leest weer erg vlot en makkelijk weg. Deze serie geeft een goed beeld hoe trauma een kind beïnvloed. Alle drie de boeken zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen en daardoor denk ik dat het allemaal zo echt aanvoelt.
Ik moet nog wat kwijt over het einde van het boek ondanks dat ik niet kan vertellen wat daar gebeurt. Het einde verbaasde me echt. Dit had ik zo niet zien aankomen, ik voelde me bedrogen. Het was weer een fantastisch boek waar ik helemaal meeleefde met Saskia en Jonka en dan zo’n einde krijgen. Toch snap ik het ook weer wel want zo is het voor hun het juiste einde.
Titel: Achtergelaten
Auteur: Susanne Koster
Jaartal: 2018
Aantal Pagina’s: 290
Uitgeverij: Clavis Young Adult
ISBN: 9789044832013
Genre: Young Adult
Oordeel: 4 sterren
Jonka wordt, op aandringen van haar stiefvader, in een tehuis geplaatst. Vanaf dan heeft ze maar één doel: niemand tot last zijn en niets vertellen over wat er thuis is gebeurd. Toch knaagt er iets: haar moeder heeft haar immers gewoon laten vertrekken … Na vele omzwervingen maakt Jonka zich los van haar thuis en kiest zij haar eigen weg, ondanks de pijn en het gevoel in de steek gelaten te zijn.
In Zwarte lieveling las je het verhaal van Saskia en lees je dat Saskia een zusje heeft, Jonka. Achtergelaten verteld dan ook Jonka’s verhaal.
Jonka is een jaar of 10 als zij uit huis wordt geplaatst. Haar stiefvader heeft genoeg van haar, zij verstoord de sfeer in het gezin en is nergens goed voor volgens hem. Als een bang, schichtig meisje komt zij binnen op een woongroep voor ‘onhandelbare kinderen’. Haar stiefvader Bak heeft haar allerlei leugens ingefluisterd over straffen, slaapzalen, boze nonnen en pestende kinderen. Jonka bereidt zich dan ook voor op het ergste en is van mening dat als zij zich onzichtbaar maakt en vooral niets over thuis verteld, alles goed komt en Bak haar ook niet extra zal straffen. Bak weet namelijk alles. Maar langzaam aan ziet Jonka in dat de woongroep niet zo werkt, en stukje bij beetje ontdooit Jonka.
In haar slaap beleefd ze echter nog elke nacht de mishandelingen die ze thuis moest doorstaan. Jonka werd uitgescholden, geslagen, gepest en verwaarloosd door haar stiefvader. Haar moeder vocht in het begin nog voor Jonka, maar zodra haar kleine broertje werd geboren niet meer. Toen was mama alleen verdrietig. En Jonka heeft juist haar mama zo nodig, maar mama is er niet om haar op te vangen.
Als Jonka van haar stiefvader dichterbij moet komen wonen, wordt Jonka naar een andere groep overgeplaatst. Hier vindt Jonka het verschrikkelijk. Het warme nest waar zij eerst woonde, is niet meer. Vanaf dit moment veranderd ook alles voor Jonka. Zal ze ooit nog veilig zijn?
Dit boek leest vlot weg, toch vind ik het soms wat slordig en gehaast geschreven. Er gebeurt ontzettend veel waardoor ik soms de draad kwijt raakte. Ik weet dat het verhaal is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, ik heb zelf ook op een woongroep gewoond voor crisisjongeren. Dan gebeurt er ook heel erg veel. Ik vond alleen Zwarte lieveling lekkerder en rustiger lezen. Nu is Saskia ook een rustiger meisje dan Jonka, natuurlijk, het kan zijn dat de schrijfstijl is aangepast op het karakter van het personage. Jonka is in het begin erg angstig maar de woede jegens haar moeder, stiefvader en de rest van de wereld vlamt steeds heftiger op. Jonka wordt bijdehand, komt steeds meer voor zichzelf op en laat niet meer over zich heen lopen. Dit siert haar maar maakt haar tegelijk erg kwetsbaar.
Een aantal zaken vond ik erg confronterend om te lezen. Hoe Jonka thuis werd behandeld, maar ook hoe maatschappelijk werkers met de situatie om gaan in het boek. Ik herkende een aantal zaken vanuit mijn eigen ervaring, maar helaas herkende ik ook dingen uit mijn werk als hulpverlener. Lang leven de bureaucratie en de rechten van ouders, die nog altijd boven de rechten van het kind staan helaas.
Ik kan een heleboel dingen nog over dit boek schrijven, maar dit is gewoon een boek dat je moet lezen. Als je meer inzicht wil in hoe trauma een kind beïnvloed en hoe woongroepen en Jeugdzorg in elkaar zitten, is deze serie een hele realistische weergave en een echte aanrader. Susanne weet een nare situatie heel mooi neer te zetten, en ik als ex-jeugdzorg kindje moet door deze serie soms nog even slikken, ook al sta ik al 5 jaar op eigen benen.
Achtergelaten – Susanne koster
Heftig aangrijpend verhaal maar ook hoopvol. *****
maandag, 26 maart 2018 door: Ineke van Nispen Boekhandel Van Kemenade&Hollaers
Zwarte lieveling is een prachtig, aangrijpend en emotioneel boek maar gelukkig ook heel erg hoopvol.
Helaas blijft misbruik een actueel onderwerp. Saskia wordt door haar stiefvader misbruikt en mishandeld. Haar moeder beseft wat er aan de hand is maar is bang voor de reacties van haar echtgenoot.
Een oom en tante van Saskia zorgen ervoor dat Saskia uit huis geplaatst wordt en dat zij liefdevol opgenomen wordt in een klooster met nonnen waar zij op haar gemak is en bij uitzondering zelfs tot haar veertiende jaar mag blijven. Als ze dan overgeplaatst wordt naar het tehuis “Amstelstad” is ze er dan ook helemaal niet blij om. Maar gelukkig ervaart ze hier al gauw dat iedereen aardig is en dat ze haar de nodige vrijheid geven om lekker als puber op te groeien tussen leeftijdsgenoten. Helaas heeft ze toch nog veel last van zwarte dagen, waarop ze veel aan het verleden moet denken, en dat verleden komt erg dichtbij als haar aangeraden wordt om aangifte tegen haar stiefvader te doen. Misschien dat dan een keer de nare dromen over haar stiefvader zullen ophouden. Ook al is het een heftig onderwerp en is de titel “zwarte”lieveling erg toepasselijk, het verhaal is niet alleen somber. Saskia wordt verliefd en krijgt voldoende vrijheid om haar ambities waar te maken en gaat een goede toekomst tegemoet te gaan.
Zwarte Lieveling [recensie]
Posted on by
De aangrijpende jeugdroman van Susanne Koster, opnieuw uitgegeven als eerste deel van De oneindigheidstrilogie over mishandeling, hoop en oneindige liefde. Voor young adults.
Saskia is eindelijk buiten het bereik van haar stiefvader. Buiten het bereik van zijn vuisten. In het kindertehuis probeert ze een nieuw leven op te bouwen, maar het verleden dringt zich nog vaak aan haar op. Blauw wordt dan grijs, grijs wordt donkergrijs, tot er alleen nog zwart over is. Maar Saskia wil zich niet laten onderdompelen in het duister. Ergens diep vanbinnen zit een prachtige bloem, die vecht om tussen het onkruid omhoog te komen.
Recensie:
Een boek dat eerder is uitgegeven, maar nu opnieuw uitgebracht is als eerste deel van de oneindigheidstrilogie. Deze reeks gaat over mishandeling, hoop en oneindige liefde. Geschreven voor Young Adults, maar zeker ook een mooi boek voor volwassenen om te lezen.
Zwarte Lieveling
Een veertienjarig meisje dat al heel vele heeft meegemaakt. Saskia is door een oom en tante uit huis gered omdat ze werd misbruikt door haar stiefvader. Het liefst zou ze bij hen willen blijven, maar daar zal ze niet veilig zijn. De kans dat haar stiefvader haar daar weg haalt is groot, dus wordt ze overgebracht naar een kindertehuis. Hier zal ze veilig en buiten bereik van haar stiefvader zijn.
Een puber die niemand meer vertrouwd en daar alle reden toe heeft. Maar ook een meisje dat wanhopig op zoek is naar echte liefde die haar wil omarmen. Als lezer leer je Saskia kennen terwijl ze haar intrede doet in het kindertehuis. Langzaam maar zeker ontdek je steeds meer over haar verleden. De flashbacks die dit verhaal vertellen zijn realistisch geschreven en daardoor af en toe behoorlijk beklemmend. Terwijl Saskia haar best doet om haar draai te vinden in het kindertehuis, overvalt het verleden haar nog vaak. Alles om haar heen verandert dan. Blauw wat steeds donkerder wordt, verandert in lichtgrijs dat dreigendere vormen aan neemt. Tenslotte is alles om haar heen zwart. Zal het haar lukken om de zon weer zien te schijnen en los te komen van het verleden?
Het verhaal is vlot geschreven, realistisch en daardoor lees je af en toe echt met een brok in je keel. Zoals je kunt verwachten bij een trilogie, blijf je nog met vragen zitten aan het einde van het boek. Je kunt het boek zelfstandig lezen met een open eind, maar waarschijnlijk ben je veel nieuwsgieriger naar wat er nog meer zal komen.
– Susanne Koster - Young Adult, hardcover, 263 pagina’s, Clavis - 9789044831375/2017
Susanne Koster, uitgeverij Clavis
Zowel Veronique als ik hebben het boek Zwarte lieveling van Susanne Koster mogen lezen. Allebei waren we hier behoorlijk van onder de indruk. Het is ook een heftig onderwerp wat hopelijk door dit soort verhalen uit de taboesfeer mag komen en bespreekbaar wordt. Wij vonden beiden dat het boek daarom extra onder de aandacht mag worden gebracht en besloten een “leesclub voor twee” item hierover te plaatsen.
Waar gaat het boek over?:
Zwarte lieveling is onderdeel van “ de oneindigheidstrilogie”over mishandeling, hoop en oneindige liefde. De hoofdrol is voor Saskia die veertien jaar oud is als ze in een kindertehuis terechtkomt. Na jarenlange mishandeling door haar stiefvader weten haar oom en tante haar daar te krijgen. Het is moeilijk voor haar om zich veilig te voelen bij vreemden ook al hebben die het beste met haar voor. Haar zusje is al eerder uit huis geplaatst maar daar heeft ze geen contact meer mee. Ook haar stiefbroertje mist ze vreselijk. Het duurt lang voordat ze iemand in vertrouwen durft te nemen. Ze wordt achtervolgd door haar gevoelens en herinneringen aan de periode met haar stiefvader. Die herinneringen komen op als kleuren, hoe enger hoe zwarter. Ze besluit dat ze dit niet langer wil en knokt voor een eigen leven wat niet meer onder invloed is van de man die haar leven heeft verwoest.
Hoe vind je de cover van het boek ? Vind je die goed gekozen? Spreekt die je aan?
V: De cover van het boek vind ik erg goed gekozen. Het meisje kijkt je recht aan en het raakt je in je ziel.
C:De cover vind ik erg mooi. Emotie spat er vanaf en je wilt niets liever dan weten wie dat meisje is.
Vind je de tekst op de achterflap voldoende? Of juist teveel of te weinig informatie? Maakt het je nieuwsgierig om het boek te willen lezen?
V: Het is voldoende en het geeft niks weg over het plot. Sommige zinnen zijn bijna poëtisch en maken je nieuwsgierig naar het verhaal.
C: Ik sluit mij aan bij Veronique. Precies genoeg tekst. Een achterflap moet nooit te lang zijn. Een paar zinnen die de nieuwsgierigheid prikkelen is voldoende.
Heb je eerder boeken /verhalen van deze schrijfster gelezen? Zo ja, was dat de reden om dit boek ook te lezen of had je gezien de thematiek het boek toch wel opgepakt?
V: Ik kende Susanne Koster niet, maar ik ben eigenlijk wel benieuwd of ze nog meer geschreven heeft. Haar schrijfstijl smaakt naar meer!
C: Ik heb “lege kamers” gelezen over een meisje met psychoses. De schrijfster liet je een kijkje in het hoofd van de hoofdpersonage nemen en wist de problematiek zo goed bij mij binnen te brengen dat ik al snel wist dat ik meer van haar wilde lezen. Voor mij zeker een reden om dit boek op te pakken.
Hoe vind je het om een boek te lezen met dit thema? Vind je het juist goed dat de schrijfster dit oppakt of vind je dat er al teveel van dit soort verhalen zijn?
V: Het thema is heftig, maar Susanne brengt het op zo’n manier dat het onderwerp bespreekbaar wordt gemaakt. Het is goed om aan deze thematiek aandacht te besteden en Susanne draagt hier op een goede manier aan bij.
C; Het is een pittig en moeilijk thema. Maar de schrijfster heeft een drempel weg weten te nemen en een boek geschreven dat zowel jongeren als ouderen als ouderen zal aanspreken. Een onderwerp wat aandacht nodig heeft. Helaas kunnen er nooit genoeg van dit soort verhalen zijn omdat het bespreekbaar moet zijn en blijven.
Hoe vind je het verhaal zelf? Kloppen de verhaallijnen, loopt het verhaal lekker? Leest het prettig?
V: Het verhaal leest lekker weg. De schrijfstijl van Susanne is heel fijn. Het is geen ingewikkeld verhaal. Sommige vergelijkingen vond ik heel mooi gevonden.
C: Susanne Koster heeft een heel prettige en toegankelijke stijl. Het verhaal is goed te volgen, mooie spanningsopbouw en weet je te raken.
Zijn de personages goed uitgewerkt? Is er een karakter waar je veel sympathie voor hebt of juist niet?
V: Ik vond Saskia een levensecht personage. Ze heeft veel emoties en je leert haar echt kennen. Ik wilde haar troosten! Minder sympathie had ik voor haar stiefvader… Die man haalde het bloed onder mijn nagels vandaan.
C: Ja, de hoofdpersoon wordt goed uitgewerkt en ook de andere meiden uit het huis komen ook goed uit de verf. Karaktertrekjes die heel herkenbaar kunnen zijn. Wat ik jammer vond was dat er wat oubollige namen werden gebruikt maar dat is persoonlijk. Uiteraard is de stiefvader de boosdoener maar ik kon voor de moeder ook geen sympathie opbrengen. Dat je je partner boven je kinderen stelt en ook nog eens aan een kind met die man begint terwijl je dochters geen leven hebben dat is voor mij onbegrijpelijk. Dat het gebeurt is helaas waar maar ik blijf het bijzonder vinden.
Vanaf welke leeftijd zouden lezers dit op kunnen pakken?
V: Ik denk dat dit boek geschikt is voor de jonge lezer, maar eigenlijk kan een volwassene het boek ook goed lezen. Ik denk niet dat hier een leeftijd aan verbonden zit.
C: Jongeren vanaf de brugklas tot …. welke leeftijd dan ook.
Ben je nieuwsgierig naar de rest van de trilogie? Wil je lezen?
V: Ja! Het is een heftig thema en ik ben benieuwd hoe andere schrijvers hiermee omgaan.
C: Ik ben zeker benieuwd naar de rest van de trilogie! ( en andere verhalen van deze top schrijfster !
Is er iets wat je gemist hebt in het verhaal of was er iets wat je er uit zou willen laten?
V: Ik vind het boek prima zo. Ik miste niks, maar zou ook niks toevoegen. Dan gaat de ‘echtheid’ van dit verhaal misschien weg.
C: Naar mijn idee is het boek ook prima zo. Er moet immers ook nog stof over blijven voor de andere twee delen.
Onze mening over het verhaal:
V: Zwarte lieveling is een boek met een heftig thema dat je raakt en je niet meer loslaat.
C: Een confronterend verhaal over kindermishandeling dat hopelijk aanzet tot actie over te gaan als je kindermishandeling vermoedt of als je in zo’n situatie zit, je weet dat je niet alleen staat en je er uit kan komen.
Lees de volledige recensies van en die van op onze blogs. De afbeelding van de cover van het boek komt van de site van de uitgeverij.
Posted on by
Van Conny van kreeg ik het boek Zwarte lieveling van Susanne Koster opgestuurd. Ik vond/vind de voorkant heel mooi. Het meisje lijkt je recht aan te kijken en raakt je in je ziel. Dat is precies wat deze jeugdroman ook doet: het raakt je. Ik was zeer onder de indruk van dit heftige verhaal.
Het verhaal
Zwarte lieveling is onderdeel van de De oneindigheidstrilogie over mishandeling, hoop en oneindige liefde. Dit boek is opnieuw uitgegeven door Clavis.
Saskia is buiten het bereik van haar stiefvader. Hij kan zijn vuisten niet meer gebruiken. Ze komt in een kindertehuis terecht en probeert er een nieuw leven op te bouwen. Het verleden overvalt haar steeds vaker. Saskia wil zich niet laten onderdompelen in het duister van haar verleden…
Mijn mening
Het verhaal is heftig en zeer aangrijpend. Het verdriet en de pijn van Saskia klampen zich aan je vast en laten je niet meer los.
Saskia is een goed neergezet personage met veel emoties. Je leert haar heel goed kennen en het is bijna alsof ze levensecht is. Je gaat met haar meeleven en het liefste troost je haar.
Susanne Koster heeft een hele fijne schrijfstijl. Het is vlot geschreven en voor iedereen, jong en oud, goed te begrijpen. Ik vond de beeldspraak en de vergelijkingen heel mooi.
Susanne verstaat de kunst om een heftig onderwerp, zoals mishandeling, bespreekbaar te maken. Het verhaal laat je zien wat mishandeling doet met mensen. Het is een verhaal dat echt binnenkomt. Zwarte lieveling komt binnen, raakt je en laat je niet meer los.
Aangrijpend en heftig *****
Dit is een young adult roman over een nogal zwaar en helaas nog steeds actueel thema, mishandeling.
Het gaat over de 14 jarige Saskia. Na veel ellende te hebben meegemaakt met haar stiefvader, is ze nu eindelijk buiten zijn bereik. Ze komt in een kindertehuis te wonen, waar ze op een nieuw begin hoopt. Het valt niet mee, want de dingen die gebeurd zijn in het verleden, vergeet je niet zomaar. Ze ziet het soms weer letterlijk voor zich en dan wordt blauw grijs en grijs wordt zwart. Ze wil gewoon verder met haar leven . Ergens diep van binnen zit een prachtige bloem, die het verdient tussen het onkruid omhoog te komen.
Je leert Saskia kennen als een meisje dat veel heeft meegemaakt met haar moeder en stiefvader. Ze is nog erg jong maar zeker niet naief en weet zich staande te houden. Ze is iemand die makkelijk vrienden maakt , maar ze is ook altijd op haar hoede. Ze zoekt overal iets achter en dat kan je haar niet kwalijk nemen na alles wat ze heeft meegemaakt. Ze is ook gewoon puber met de nodige perikelen en ontluikende liefde. Je kan je zeker in haar verplaatsen. De stukjes over haar verleden komen heel beklemmend maar realistisch over. De andere personagers worden goed genoeg beschreven om je in hen te kunnen inleven. Thea is een schatje en Nannie en Bonno ook. De stiefvader … ik krijg echt de kriebels van zo’n vent.
Het verhaal leest vlot, het is aangrijpend en spannend genoeg om verder te lezen. Je wil weten hoe het verder gaat. De flashbacks zijn in dit verhaal juist nuttig.
Je komt meer te weten over kinderen in een tehuis en de vooroordelen die men daarover heeft. Goed dat dit aan de kaak wordt gesteld in een jeugdboek.
De opbouw naar het plot is goed, het boek heeft een eind wat past bij het verhaal. Het is wel een soort van open eind, er komen immers nog twee delen aan. De serie is eerder uitgeven in 1995. Nu wordt het uitgebracht al trilogie.
bol.com - Judy - 31 januari 2017
Je leest het verhaal vanuit het perspectief van de 17-jarige Venita. Ze heeft net haar diploma gehaald, maar omdat het niet zo lekker gaat met haar wil ze nog even niet aan de toekomst denken. Haar ouders en broer maken zich zorgen om haar, ze heeft geen vriendinnen en trekt zich vaak terug. Maar wat zij niet weten is dat ze een geheime vriendin heeft: Camila. Alleen bij haar kan ze helemaal zichzelf zijn en heeft ze rust van de onrust in haar hoofd. Maar Camila is wel overheersend en vraagt wel wat veel van de kwetsbare Venita, die een aantal jaar geleden iets vreselijks heeft meegemaakt. Venita wantrouwt iedereen om zich heen en het gaat steeds slechter met haar…
In het begin lijkt het een verhaal over een tiener die gewoon een beetje een einzelgänger is, maar langzaam kom je erachter dat Venita toch niet helemaal in orde is psychisch gezien. Je wordt meegesleept in haar psychotische gedachtes en wordt geraakt door alles wat ze meemaakt, voor haar is het allemaal de realiteit… Je voelt de onmacht van haar ouders en broer, die volgens Venita allemaal verraders zijn als ze twijfelen aan haar geestelijke gezondheid.
Lege kamers is een intens verhaal over een jonge vrouw die langzaam wegzakt in een psychose. Ik kon niet anders dan doorlezen, zo gegrepen werd ik door dit heftige verhaal. Beangstigend ook om te lezen wat je geest allemaal met je kan doen. Dat je in dit boek ín het hoofd van Venita zit, maakt het alleen maar realistischer en aangrijpender. Een indrukwekkend verhaal!
Boekenbijlage.nl
5-januari-2017 | Categorie:
Lege kamers – Susanne Koster- Clavis – 221 blz.
Susanne Koster schreef met
Lege kamerseen psychologische roman voor young adults over iemand die een psychose krijgt. Daar 1 op de 5 jongeren kampt met psychologische problemen is dit boek een mooie aansluiting op deze problematiek. Het is fijn om als lezer een stukje herkenning in een boek te vinden of om als buitenstaander personen met bepaalde problematiek beter te gaan begrijpen. Een verhaal als dit geeft uitleg over psychoses. Maar wel gegoten in een mooie romanvorm die prettig leest. Vooral doordat heel duidelijk wordt omschreven wat de hoofdpersoon Venita overkomt en meemaakt, geeft het een heel duidelijk beeld, een beeld dat je niet snel los laat.
Inhoud: Na een traumatische gebeurtenis verhuist Venita met haar broer en ouders vanuit een klein dorp naar het grote Amsterdam. Ze is er bijzonder eenzaam, tot ze Camila leert kennen. Camila is heel dominant, maar het haar kan Venita tenminste praten over het allesoverheersende schuldgevoel dat ze maar niet kan loslaten. Venita vindt dat zij boete moet doen voor haar verleden. En Camila is het daarmee eens.
De schrijfster weet dus niet alleen een duidelijk beeld te vormen en op een mooie manier de gevoelens van Venita tot leven te brengen, maar weet ook heel gedoseerd deze informatie te geven aan de lezer. Hierdoor word je steeds verder meegenomen in de belevingswereld van Venita. Langzaam wordt ook duidelijk wat het schuldgevoel van Venita heeft veroorzaakt en wie Camila eigenlijk is. Door deze dosering wil je door blijven lezen, omdat je meer wilt weten en zien of je vermoedens waar zijn. Ook krijg je naast de gevoelens van Venita de onmacht van haar familie te zien. Uiteindelijk is het toch Venita zelf die het probleem zal moeten aanpakken, weliswaar met de hulp van haar familie, maar zij moet openstaan voor de therapie en heeft het in de hand of die zal slagen of niet.
Lege kamers sluit af met een tweetal pagina’s met een bronvermelding en informatiebronnen over het onderwerp. Het is duidelijk dat de schrijfster de nodige research heeft gedaan wat zeker niet onbelangrijk is bij zo’n gevoelig onderwerp. Ook is het fijn zo’n lijst met film/boeken/internet tips te hebben voor als je meer wilt weten over psychoses.
voor boekenbijlage.nl
Recensie Lege kamers (Let op: Spoiler!) van Susanne Koster
in by
In ‘Lege kamers’ vertelt Susanne Koster het verhaal van de zeventienjarige Venita.
Angelina, het jongere zusje van Venita en haar broer Emilio verdrinkt terwijl de kinderen met z’n drieën zijn gaan zwemmen. Om het verlies en de traumatische gebeurtenis het hoofd te bieden, verhuist het gezin naar Amsterdam en hun moeder bepaalt dat er nooit meer over het ongeval noch over Angelina gesproken zal worden.
Venita gaat gebukt onder schuldgevoelens en zondert zich steeds verder af. De enige die zij vertrouwt is Camila. Venita heeft een sterke band met Camilia en staat enorm onder haar invloed. ‘Lege kamers’ wordt verteld vanuit het perspectief van Venita.
“De zon piepte door de half openstaande luxaflex mijn kamer binnen en met een vreemd, tevreden gevoel rekte ik me uit. Voor het eerst sinds lange tijd voelde ik me uitgerust , was de onrust in geen velden of wegen te bekennen en schoten er flitsende stralen energie door me heen. Bruisende energie. Ik sprong mijn bed uit en had het gevoel dat ik iets moest doen.”
Koster ziet kans om op invoelbare en overtuigende wijze de emoties van haar hoofdpersoon over te brengen. Op haast angstaanjagende wijze ‘voel’ je met Venita mee. Venita kampt overduidelijk met onverwerkte rouw om haar overleden zusje. Een traumatische gebeurtenis die geen verwerking kent omdat er thuis niet over gesproken wordt.
“Mijn moeders gezicht werd nog roder dan het al was en mijn vader keek wat ongemakkelijk. Emilio boog zich naar voren en nam een slok van mijn cola. ‘We dachten dat je er nog niet aan toe was’, zei hij en hij zette het glas weer terug voordat hij me aankeek.”
Chapeau voor de wijze waarop Koster de periode omschrijft waarin Venita midden in haar psychose zit. Dit getuigt van veel invoelingsvermogen, kennis, ervaring en/of research. Het beschrijven van emoties is derhalve de sterkste kant van Koster, maar ook buiten dat heeft deze auteur een fijne schrijfstijl en gaat zij zorgvuldig om met onze mooie taal.
“Mijn hand, die net nog veilig en warm in de zijne had gelegen, verkilde tot op het bot en voordat ik het wist, was ik opgesprongen en schreeuwde ik dat hij zijn mond moest houden.”
Met ‘Lege kamers’ biedt Koster haar lezers een indrukwekkende kijk op het leven en in het hoofd van iemand met een psychose. De associatie die de meesten van ons van een psychose hebben, wordt daarmee behoorlijk onderuit gehaald.
Een psychose is een hersenaandoening die zich vaak uiterst langzaam ontwikkeld. Wel is er altijd een trigger aan te wijzen. Bij Venita zijn dat haar eenzaamheid en schuldgevoel. Langzaam verliest Venita het contact met de realiteit.
Een psychologische roman voor young adults, over een jonge vrouw die een psychose krijgt. Invoelend en aangrijpend.
Over de auteur
Susanne Koster wordt op 23 november 1957 in Scheveningen geboren. Zowel voor als na het krijgen van haar kinderen, werkte zij in de grafische wereld. Vervolgens werd zij navigator (mentor) bij de Hogeschool van Amsterdam en gaf zij trainingen Interpersoonlijke Beroepsvaardigheden.
In 1993 werd haar eerste korte jeugdverhaal gepubliceerd in een debutantenbundel. ‘Zwarte lieveling’ was haar eerste jeugdroman, gevolgd door ‘Dertien’ en ‘Macho’s en mietjes’. De eerste psychologische thriller van Koster was ‘De trap naar de hemel’. Daarna volgden er meer. ‘Lege kamers’ is de negende roman van Koster.
LEGE KAMERS: DIT VERHAAL LAAT JE NIET SNEL LOS… [RECENSIE]
Posted on by http://www.wijtestenhet.nl/lege-kamers-verhaal-laat-niet-snel-los-recensie/
Recensie:
Eenmaal begonnen in Lege Kamers kun je het boek niet meer wegleggen. Het is zo ontzettend open en eerlijk geschreven. Beetje bij beetje ontdek je steeds iets meer over het leven van Venita. Het is een klein wereldje waarin ze leeft, maar er schuilt zo veel meer achter…
Lege Kamers
Zo doordringend als de ogen op de cover van Lege Kamers, zo doordringend is ook het verhaal van Venita. In eerste instantie leer je Venita en haar vriendin Camila kennen. De meiden spreken vaak af op een rustige plek in de stad. Camila is de enige vriendin van Venita en al snel blijkt dat zij een dominant karakter heeft. Is zij wel de juiste vriendin voor Venita? Hoewel je al snel merkt dat het leventje van Venita erg klein is, ontdek je pas later wat daar de oorzaak van is: Venita heeft de dood van haar zusje niet verwerkt en thuis mag er niet over gesproken worden. Het gezin is na de dood verhuist naar de grote stad, om zo maar niet keer op keer geconfronteerd te worden met herinneringen van de dierbare die ze zo moeten missen.
Maar dan ontmoet Venita het nieuwe buurmeisje Tess. Zal zij verandering brengen in het leven van Venita?
Lege Kamers gaat over een jonge vrouw die een psychose krijgt. Een psychose dat een ware sluipmoordenaar is. Langzaam verandert Venita en gaat het steeds slechter met haar. Haar ouders en broer proberen haar te bereiken, maar staan vooral machteloos. Een verhaal dat je het liefst in één ruk uitleest en dat je niet snel meer los laat.
– Susanne Koster
Young Adult, hardcover, 221 pagina’s, Clavis
LEGE KAMERS – SUSANNE KOSTER – RECENSIE
Reacties
Venita woont in Amsterdam. Na een traumatisch gebeurtenis is ze met haar ouders en broers vanuit een klein dorp verhuisd naar de grote stad. Venita voelt zich niet zo op haar plek en is eenzaam. Thuis mag er niet gepraat worden over de traumatische gebeurtenis, terwijl Venita daar wel behoefte aan heeft. Dan ontmoet ze Camila en eindelijk heeft ze een vriendin voor het leven. Venita vindt dat de traumatische gebeurtenis haar schuld is en dat ze hier voor zal moeten boeten. Camila is het met haar eens.
Lege kamers verhaalt vanuit het perspectief van Venita. Een meisje dat op dit moment gewoon niet weet hoe ze verder moet. Ze heeft net haar school afgemaakt en werkt twee dagen in de week als vrijwilligster in het dierenasiel. Verder is ze veel thuis, in haar eigen kamer. Haar moeder probeert haar te pushen om dingen te ondernemen en vriendinnen te maken maar Venita wil niet gepusht worden. Ze heeft Camila en dat is genoeg. Er heerst veel onbegrip tussen Venita en haar moeder waardoor er veel ruzies zijn. Ze heeft wel wat steun aan haar broer Emelio maar in haar ogen krijgt ze de meeste steun van Camila.
Eerst lijkt het alsof je gewoon de belevenissen van Venita volgt, maar halverwege wordt verteld wat Venita heeft meegemaakt. De moeder van Venita zwijgt over het gebeuren, er mag niet over gepraat worden. Venita neemt je mee in haar gedachten maar laten haar gedachten wel de realiteit zien of niet? Venita heeft een ontzettend schuldgevoel en wordt als het ware geblokkeerd wat een invloed heeft op haar doen en laten.
Met Lege kamers krijg je een indringende kijk in het leven en in de gedachten van iemand die in een psychose is geraakt. Bij het woord psychose denken mensen al gauw dat iemand volledig door het lint gaat en niet te stoppen is, maar dit verhaal laat een andere kant zien. Een psychose is een hersenaandoening die zich vaak sluipend ontwikkeld. Pesten, huiselijk geweld, eenzaamheid en overmatig alcohol- en drugsgebruik kunnen triggers zijn. Bij Venita zien we veel eenzaamheid. Er mag niet gepraat worden over de gebeurtenis en daarom voelt ze zich alleen staan in haar verdriet en schuldgevoel. Als reactie daarop sluit Venita zich af voor (bijna) alles en iedereen en blijft hangen in haar schuldgevoel. Haar gedachten gaan met haar op de loop en langzaam verliest Venita het gevoel met de realiteit. Als lezer is het in het verhaal dan soms ook moeilijk te bepalen wat echt is of niet.
De gevoelens van Venita zijn in Lege kamers door Susanne heel helder neergezet waardoor de lezer een goed beeld kan vormen van wat een psychose inhoudt en wat voor invloed dit heeft. Het verhaal leest makkelijk en ook al zou je het qua onderwerp misschien verwachten, er worden geen moeilijke woorden gebruikt, alles is in begrijpelijke taal geschreven. De gevoelens van Venita zijn tastbaar en geven een overtuigende indruk. Een belangrijk onderwerp waar best even bij stilgestaan mag worden en de wijze waarop dit verhaal verteld wordt maakt het voor de doelgroep inzichtelijk. Susanne heeft met Lege kamers een aangrijpend maar ook een mooi en leerzaam verhaal geschreven.
De 17 jarige Venita woont met haar ouders en broer Emilio in Amsterdam. Vroeger woonden ze in een klein dorp , maar na een traumatische gebeurtenis zijn ze verhuisd. Venita is erg op zich zelf en heeft geen vrienden. Tot ze Camila leert kennen, zij is erg dominant maar Venita kan goed met praten over haar schuldgevoel dat ze maar niet kan loslaten. Venita wil boete doen voor haar verleden en Camila is het daar mee eens. Maar dat is niet zo makkelijk. Venita zit met zichzelf in de knoop en kan ook al niet met haar moeder door een deur. Iedereen vind haar raar, ze ziet spoken. Maar ze is niet gek.. toch? Waarom ziet zij dan als enige dingen en de anderen niet? Haar ouders willen haar willen haar wel helpen, die hebben allang door wat er aan de hand is..dit is geen normaal gedrag..Zal Venita de hulp aanvaarden? Ze heeft een lange, moeilijke weg te gaan. Gaat het haar lukken? Het karakter van Venita komt goed naar voren, ze is geen doorsnee meisje, ze gedraagt zich anders. Je kan je in haar inleven, zeker als er meer over de traumatische gebeurtenis bekend wordt. Je wilt haar helpen, maar ze moet het echt zelf doen. Wat een ellende heeft ze meegemaakt. Logisch dat ze nu zo doet. Haar broer Emilio kan nog het beste tot haar doordringen, hem mag ik wel. Camila is haar beste vriendin, maar die heeft rare ideeën en niemand heeft haar ooit gezien. Venita’s vader is nog de meest liefdevolle persoon van allemaal. Het boek geen makkelijk tussendoortje, je moet in het begin even in het verhaal komen en er echter komen wat de relatie tussen Venita en Camila is, maar als je dat door hebt, is het een aangrijpend, meeslepend en zeer heftig verhaal over een jonge vrouw die psychose krijgt.Ik heb het in een ruk uitgelezen omdat je wil weten of ze er door komt of niet. Sommige stukken hadden van mij wel iets korter gekunt. Het eind is voor mij prima. Wat een verhaal, ik denk dat het voor veel lezers ( vooral de YA-doelgroep) erg aangrijpend is. Het is een goed verhaal, maar het moet even bezinken. 4 sterren.
Recensie Lege kamers. Zaterdag 18 juni 2016 door:
Ineke van Nispen Boekhandel Van Kemenade&Hollaers Breda
Wat een heftig maar prachtig boek. Venita is met haar broer Emilio en ouders naar Amsterdam verhuisd om niet meer in het huis te wonen waar de herinneringen te pijnlijk zijn.
In Amsterdam is Venita eenzaam en kan ook niet goed met haar moeder opschieten. Haar moeder pusht haar dagelijks om vriendinnen te maken en beslissingen te nemen voor haar toekomst. Venita weet niet zo goed raad met zichzelf en ontmoet in die periode Camila.
Camila is er altijd voor haar en dat voelt goed. Camila weet wat Venita nodig heeft en de hond van Camila biedt troost in haar zwakke momenten. Maar is Camila wel een goede vriendin?
Vanaf de eerste bladzijde word je in het verhaal gesleurd, je komt als het ware in het hoofd van Venita terecht zodat je al blij voor haar bent dat ze veel steun heeft aan Emilio en vriendschap sluit met een meisje uit haar flat.
Als duidelijk wordt dat Venita een psychose heeft bewandel je samen met haar de weg naar de dagbehandeling, intens en beklemmend maar later ook bevrijdend. Wat een prachtig verhaal over een onderwerp dat voor veel mensen toch nog wel een hoog taboe-gehalte heeft.
www.bangersisters.nl Categorie: Boekrecensies 16-6-2016
Na een traumatische gebeurtenis verhuist Venita met haar broer en ouders vanuit een klein dorp naar het grote Amsterdam. Ze is er bijzonder eenzaam, tot ze Camila leert kennen. Camila is dominant, maar met haar kan Venita tenminste praten over het allesoverheersende schuldgevoel dat ze maar niet kan loslaten. Venita vindt dat zij boete moet doen voor haar verleden. En Camila is het daarmee eens.
Een psychologische roman voor young adults, over een jonge vrouw die een psychose krijgt. Invoelend en aangrijpend.
Wanneer Venita met haar ouders en broer naar Amsterdam verhuisd ontmoet ze Camila op een wel heel bijzondere manier, alsof ze elkaar al jaren kennen. Het overrompelt Venita maar het voelt ook meteen goed. Camila lijkt haar gedachten wel te kunnen lezen, weet wat ze voelt en is er altijd wanneer ze haar nodig heeft. Wanneer Camila er niet is mist Venita haar ontzettend. Zo slecht als Venita het met haar moeder kan hebben zo goed voelt ze zich bij haar broer Emilio, hij is eerlijk, echt, oprecht en gewoon een super lieve broer. Vriendinnen heeft Venita niet dus wanneer ze haar nieuwe buurmeisje Tessa ontmoet en meeneemt naar huis is haar moeder door het dolle heen. De familie is ontwricht door een tragische gebeurtenis maar daar word nooit over gesproken, wanneer dat op een dag wel gedaan word neemt het verhaal een loopje met je een sleept je mee in zijn heftige wereld om je te ontroeren, te laten genieten, te huiveren en verbaasd te zijn.
Een ontzettend intens verhaal over een jong meisje t na een tragische gebeurtenis de wereld een beetje kwijt raakt en haar eigen werkelijkheid creëert om dit te ‘handelen’. De cover is erg intens, de ogen kijken recht je hart in precies zoals het verhaal met je doet. Je voelt mee met Venita en haar familie en ziet alles gebeuren. Vanaf bladzijde één voel je de spanning en deze bouwt zich steeds verder op. Tegen het einde begin je ook de titel door te krijgen en het eind is onroerend mooi. Een verhaal dat gaat over een onderwerp dat toch altijd nog in de taboesfeer ligt maar in dit verhaal zo mooi beschreven is dat het iedereen aan te raden is. Een prachtig verhaal om van te leren, van te genieten en af en toe en beetje ontroerd van te raken. Susanne Koster heeft een prachtig boek neergezet en verdient daarvoor alle lof.
Passievoorboeken.com
Voor altijd – Susanne Koster – Recensie 23-4-2015
Titel – Voor altijd
Auteur – Susanne Koster
Uitgever – aquaZZ
Aantal pagina’s – 180
Uitgave – Paperback
ISBN – 9789491897337
Verschenen – maart 2015
Genre – YA – thriller
Al een aantal weken houdt Nicolai Luna in de gaten. Eindelijk durft hij haar aan te spreken en zo begint hun relatie. Haar ouders kunnen het goed met Nicolai vinden en haar kleine broertje is helemaal gek met hem. Haar oudste broer vertrouwt Nicolai niet en haar beste vriendin Quinty heeft een beetje haar twijfels. Luna is straalverliefd en vertrouwd Nicolai volledig totdat er een aantal vreemde dingen gebeuren. Is het gevoel van haar broer gerechtvaardigd?
‘Hij is de hele week naar school gekomen, tijdens elke pauze hebben zijn armen om me heen gelegen en ik voelde me geweldig op één ding na. We praten niet.’
Voor altijd is vanuit het perspectief van meerdere personen geschreven. Luna, Nicolai, Quinty komen aan het woord en af en toe Dewi P. Allemaal vertellen ze hun verhaal vanuit een belevende ik-perspectief. Ondanks dat het duidelijk aangegeven wordt als er een wisseling van verteller is, vond ik de omschakeling soms even wat lastig, zeker als Quinty aan het woord komt.
De proloog is veelbelovend voor de spanning, al zorgt deze proloog verderop in het verhaal voor de nodige vermoedens. Toch is de proloog later niet helemaal wat het lijkt en als lezer moet je wel even geduld uitoefenen voordat je precies door hebt hoe het nu eigenlijk allemaal zit. Voor altijd heeft dan ook een goede opbouw naar een toch nog verrassende plot.
‘Lief, alleen maar lief. Maar zijn stem dan, die had toch furieus geklonken?’
De geheimzinnigheid in Voor altijd zorgde bij mij voor de nodige nieuwsgierigheid en langzamerhand komt er meer aan het licht. Nicolai kan heel afstandelijk doen en is erg gesloten waardoor Luna ook haar twijfels krijgt. Later in het boek zal je als lezer het gedrag van Nicolai kunnen begrijpen, al is niet alles goed te praten. Omdat ik graag wilde weten hoe alles precies zat en hoe alles zou aflopen, kon ik dit boek absoluut niet wegleggen en heb het in een middag uitgelezen. Een verhaal dat ik met plezier heb gelezen en dat ik niet alleen de jeugd maar ook de volwassenen onder ons van harte kan aanraden!
Voor altijd is een toegankelijk geschreven jeugdthriller die zijn kracht vooral dankt aan het verfijnde stukje psychologie dat verweven is in dit verhaal.
****
Met dank aan Uitgeverij aquaZZ voor het beschikbaar stellen van een leesexemplaar.
Voor altijd is o.a. verkrijgbaar bij de lokale boekhandel, of .
http://www.passievoorboeken.com/
Graaggelezen.blogspot.nl/2015/04/ik-las-voor-altijd-van-susanne-koster.html?spref=fb
Recensie 'Voor altijd' van Susanne Koster 07-04-2015
Voor altijd
Waar gaat het over?
Straalverliefd zijn en iemand volledig kunnen vertrouwen, dat is wat Luna zoekt in een relatie. Het lijkt erop dat ze dat gevonden heeft bij Nicolai. Haar ouders en haar kleine broertje kunnen het meteen goed met hem vinden en zelfs haar beste vriendin Quinty wil Nicolai het voordeel van de twijfel geven. Luna zou voor altijd van hem kunnen houden, maar waarom is haar oudste broer ervan overtuigd dat haar vriend niet te vertrouwen is?
Mijn mening:
Zo eindigt de spannende proloog;
'De schep was zwaar en de uithaal ermee groot. Het geluid van brekende botten in een dood lijf maakte me misselijk.'
Door het lezen van deze proloog werd ik op het verkeerde been gezet. Ik wilde snel verder lezen om te kunnen zien of ik gelijk kreeg. Wat ik dacht wat zich afspeelde en met wie, was niet wat er gebeurd was zo bleek achteraf.
De verklaring van de titel las ik in een van de laatste hoofdstukken.
De auteur heeft een prettige schrijfstijl. De hoofdstukken, met als titel de naam van een van de karakters laten je kennismaken met de personages.
Jonge mensen die bezig zijn met opgroeien, volwassen worden, pijn verwerken en de liefde ontdekken, dit alles in een volwassen wereld waar geen plaats is voor uitglijders. Of het nu zo bedoeld is of niet, je wordt er wel op afgerekend.
Een heel spannend verhaal, een echte young adult-thriller die niet belerend is maar waarin het goede van de mens benadrukt wordt.
Ik heb dit boek graag gelezen en waardeer het met 4/5 sterren.
Uitgeverij: aquaZZ
ISBN: 9789491897337
179 pagina’s
Prijs: € 14,95
Boekenbijlage.nl 22-maart-2015 | Categorie: ,
Voor altijd – Susanne Koster – AquaZZ – 179 blz.
Straalverliefd zijn en iemand volledig kunnen vertrouwen, dat is wat Luna zoekt in een relatie. Het lijkt erop dat ze dat gevonden heeft bij Nicolai. Haar ouders en kleine broertje kunnen het meteen goed met hem vinden en zelfs haar beste vriendin Quinty wil Nicolai het voordeel van de twijfel geven. Luna zou voor altijd van hem kunnen houden, maar waarom is haar oudste broer ervan overtuigd dat haar vriend niet te vertrouwen is? Heeft Nicolai geheimen?
Het format van Voor altijd is een beetje hetzelfde als van De trap naar de hemel, Kosters vorige boek. Een jong meisje wordt verliefd op een jongen die iets te verbergen heeft. In beide gevallen is de hoofdpersoon een beetje naïef en heeft ze (te) veel vertrouwen in de mysterieuze, afstandelijke, iets oudere jongen. Beiden gaan ze op onderzoek uit en willen ze weten wat het grote geheim is. Het verschil is echter dat Luna iets sterker in haar schoenen staat dan Marike uit De trap naar de hemel en dat Nicolai een beetje minder eng is dan Martijn. Maar een nog belangrijker verschil is dat Voor altijd een verder compleet ander verhaal is.
Ondanks dat Koster haar kunstje herhaalt, is Voor altijd een leuk boek om te lezen. Je leeft met Luna mee en hoopt voor haar dat Nicolai zijn geheim met haar deelt en dat ze voor altijd samen blijven en gelukkig worden. Maar dat is natuurlijk geen leuk verhaal om te lezen. Door de spannende proloog wordt je als lezer onmiddellijk het verhaal ingetrokken, je weet dat er nog een hoop te gebeuren staat. En door Kosters vlotte schrijfstijl blijf je het boek doorlezen, zonder pauzes. Voor altijd is lekkere lectuur om tussendoor te lezen. Niet te ingewikkeld, maar toch spannend.
Leestafel.nl - Recensie - Voor altijd - Susanne Koster
16 maart 2015
Nicolai is al een paar keer bij haar in beeld geweest als hij contact zoekt met Luna. Haar vriendin Quinty vindt hem maar een griezel, maar Luna valt als een baksteen voor deze geheimzinnige jongen. Hun werelden zijn heel anders: Luna zit nog op school, Nicolai werkt al, hij is timmerman. Een warm gezin is de leefwereld van Luna, met een vader en een moeder, een oudere broer en nakomertje Daan.
Nicolai daarentegen heeft alleen zijn moeder, en zij is alcoholverslaafd. Bovendien is er iets in zijn verleden, hij wil daar ook niet over praten. Als je van elkaar houdt moet je elkaar vertrouwen, vindt hij, en wat doet het het verleden er dan toe? Maar als Luna steeds verliefder wordt knaagt dat zwijgen steeds meer: Nicolai komt wel bij haar thuis, en haar ouders zijn zeer gecharmeerd van hem, maar waarom nodigt hij haar nooit uit bij hem thuis? Waarom praat hij nooit over zijn moeder, over zijn jeugd? Liefde kan alles aan toch?
Quinty heeft nog steeds twijfels, maar degene die Luna vooral waarschuwt dat Nicolai niet deugt is haar broer Nick. En hij heeft bewijzen... zeker nadat er bij hun buren is ingebroken. Hij is jaloers denkt Luna, maar dan gebeuren er dingen waardoor ook zij gaat twijfelen. Er is een proloog die intrigeert. Wat voor akeligs gebeurt daar? Wie zijn de personages die daar duidelijk iemand begraven? Het is spannend, maar vooral een romantisch verhaal, dat wel enigszins uitstijgt boven het doorsnee liefdesverhaal, maar vooral een smulverhaal is voor jonge meiden, die ook wel van spanning houden.
Het leven van Luna is heel herkenbaar: school en huiswerk; schoolreis ook naar Parijs, met een lerares Frans die geen fatsoenlijke Franse zin kan uitspreken; vriendinnen, die ze nauwelijks meer ziet staan als ze hoteldebotel wordt. Het leven van Nicolai daarentegen is het absolute tegendeel. Wat gebeurt er als deze twee werelden bij elkaar komen? Is liefde sterk genoeg? Het wordt geschreven vanuit verschillende perspectieven: Luna, Quinty, Nicolai en Dewi. Daardoor weet je als lezer meer, maar Suzanne Koster geeft echt niet meteen alles weg, het blijft zeker spannend. Susanne Koster (Scheveningen, 1957) schreef eerder romans voor jongeren waaronder o.a. Zwarte Lieveling en Trap naar de hemel.
ISBN 9789491897337 | Paperback |180 pagina's |Uitgeverij AquaZZ| maart 2015
Vanaf 14 jaar
© Marjo, 16 maart 2015
Banger Sisters 15 maart 2015
Recensie Voor altijd - Susanne Koster
Straalverliefd zijn en iemand volledig kunnen vertrouwen, dat is wat Luna zoekt in een relatie. Het lijkt erop dat ze dat gevonden heeft bij Nicolai. Haar ouders en haar kleine broertje kunnen het meteen goed met hem vinden en zelfs haar beste vriendin Quinty wil Nicolai het voordeel van de twijfel geven.
Luna zou voor altijd van hem kunnen houden, maar waarom is haar oudste broer ervan overtuigd dat haar vriend niet te vertrouwen is?
Voor altijd begint met een proloog die direct nieuwsgierig maakt naar de rest van het boek. Het verhaal zelf begint met de kennismaking tussen Nicolai en Luna. Gaandeweg worden de twee verliefd en er ontstaat een hechte band. Quinty, Luna’s beste vriendin, is in eerste instantie niet zo van Nicolai gecharmeerd, maar draait later bij. De ouders van Luna en haar jongere broertje zijn meteen dol op Nicolai wanneer zij kennis met hem maken. Rick, Luna’s oudere broer, ontdekt echter al snel dat er vreemde dingen rondom Nicolai zijn en besluit hem te volgen, tot grote ergernis van Luna. Maar ook Luna leert Nicolai gaandeweg van een andere kant kennen. Nicolai, worstelend met een verleden vol mishandeling, blijkt inderdaad de nodige problemen te hebben waar ook zijn moeder Dewi P. een lugubere rol in speelt. Uiteindelijk komt de waarheid over Nicolai boven water als zijn moeder alles opbiecht. Dan blijkt alles anders te liggen dan ze ooit hadden kunnen vermoeden.
Zoals gezegd begint het verhaal met een proloog. Hierdoor wordt je direct het verhaal ingetrokken. Je trekt als vanzelf bepaalde conclusies die gaandeweg het boek heel anders lijken te liggen. Dat maakt dat je door blijft lezen, klopt het gevoel dat je in het begin van het verhaal had? Maar niets blijkt minder waar, het verhaal blijkt heel anders te lopen dan je had gedacht. De prettige, vlotte schrijfstijl zorgt ervoor dat je het boek nog moeilijker weg kunt leggen. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit een andere hoofdrolspeler. Zo ervaar je de verhalen zowel van Nicolai’s als Luna’s kant, ook Quinty en Dewi P. ’s oogpunt worden beschreven. Dit geeft een duidelijk beeld van hoe het verhaal in elkaar steekt. Als lezer zie je hoe de jonge mensen worstelen met thema’s als relatie, eerlijk zijn en een pijnlijk verleden, samen gekomen in een spannend verhaal.
Wederom een succesvol boek van Susanne Koster, die met De trap naar de hemel ook al een mooi succes wist neer te zetten. Voor altijd doet daar zeker niet voor onder. Een spannend YA verhaal dat blijft boeien tot op de laatste bladzijde
Uitgeverij: aquaZZ
ISBN: 9789491897337
179 pagina’s
Prijs: € 14,95
Shyama in Boekenland 26 juni 2014
Recensie De trap naar de hemel - Susanne Koster
Genre: Young Adult Thriller
Uitgever: aquaZZ Arnhem (reeds eerder uitgegeven bij uitgeverij Sjaloom)
Paperback, 191 blz.
2014
AUTEUR
Susanne Koster is op 23 november 1957 in Scheveningen geboren. Ze is getrouwd en heeft drie dochters. In 1993 werd haar eerste korte jeugdverhaal gepubliceerd in een debutantenbundel. Daarna heeft ze nog korte verhalen geschreven voor een lokaal televisiestation. 'Zwarte lieveling' was haar eerste echte jeugdroman, daarna volgden 'Dertien' en ‘Macho’s en mietjes’. Vervolgens heeft ze ook daar het roer omgegooid. Van realistische jeugdromans is ze overgestapt naar psychologische thrillers.
BIBLIOGRAFIE
- 1995 Zwarte lieveling (Uitgeverij Sjaloom)
- 1996 Dertien (Uitgeverij Sjaloom)
- 2000 Macho's en mietjes (Uitgeverij Sjaloom)
- 2004 De trap naar de hemel (Uitgeverij Sjaloom, vertaald in het Duits als Flammenkuss)
- 2006 Een bed van rozen (Uitgeverij Sjaloom)
- 2010 Slaap lekker (Uitgeverij Sjaloom)
- 2011 Achtergelaten (Uitgeverij Holland)
Couplet van Stairway to heaven,
Led Zeppelin, vertaald door Susanne Koster.
Er is een dame die zeker weet dat alles
wat glimt van goud is.
En ze koopt een trap naar de hemel.
En wanneer ze er is weet ze
dat als de winkels dicht zijn
zij met één woord kan krijgen waarvoor ze kwam.
De trap naar de hemel gaat over Marika, een puber die net herexamen MBO toerisme heeft gedaan en een lange zomer voor zich heeft. Haar beste vriendin is Karin, met wie ze altijd veel plezier heeft en al haar geheimen deelt. Ze is daar graag, bij Karin thuis is het een gezellige boel, in tegenstelling tot bij haar. Marika is behoorlijk zelfstandig voor haar leeftijd, haar moeder is een hardwerkende advocate en haar vader werkt veel in het buitenland. Ze ervaart de liefde van haar overbezorgde moeder vaak als verstikkend. Van haar vader, die alleen in de weekeinden thuis is en daardoor misschien relaxter, kan ze veel meer hebben.
Nadat het uit is met haar (school)vriendje, maakt ze op een ongewone manier kennis met de 23 jarige knappe en excentrieke Martijn. Hij rijdt in een stoere zwarte Golf GTI en is altijd in het zwart gekleed, compleet met zwarte sporthandschoenen, ondanks de zomerwarmte. Hij duikt overal op waar ze is en wil haar graag beter leren kennen. Langzaam maar zeker raakt ze in de ban van hem.
Mysterieus en gevoelig. Een mooiere combinatie kon ze niet bedenken.
Marika wil niet meer met haar ouders op vakantie en krijgt via Martijn een vakantiebaantje aangeboden als verzorgster voor zijn hulpbehoevende oma Roos. Ze besluit, op stevig aandringen van hem, op het aanbod in te gaan. Is dit wel verstandig? Ze vindt hem steeds ondoorgrondelijker, hij laat nauwelijks iets los over zichzelf, zijn familie en zijn overleden moeder. Martijn zegt dat één woord van Marika voldoende is om alles voor haar te doen, mits ze haar nieuwsgierigheid kan bedwingen! Kan ze dat?
Susanne Koster heeft met dit verhaal een heerlijke spannende Young Adult thriller geleverd die vanaf de eerste bladzijde pakt en boeit tot het einde. Ze heeft de spanning vloeiend opgebouwd en tijdens het lezen kruipt er een onheilspellend gevoel van dreiging en angst onder de huid, waardoor De trap naar de hemel een regelrechte pageturner is! Het zal ook voor volwassenen niet moeilijk zijn zich in te leven in deze Young Adult thriller, het is geenszins kinderlijk of saai.
Koster heeft zich bijzonder goed verplaatst in het pubermeisje Marika en de gevoelens van de zestienjarige helder en treffend beschreven. Ze heeft een mix van onderwerpen als verliefdheid, zorg, verlies, verdriet, toewijding, mysterie en zelfs geweld indrukwekkend verweven in dit compacte verhaal. Aan het eind wordt de keuze voor de cover en titel duidelijk. Ze dekken de lading volkomen, erg goed gedaan! *****
Recensie De trap naar de hemel – De Leeswelp.be
Goed opgebouwde thrillers voor de jeugd zijn nog altijd zeldzaam. Je vindt er wanneer je bereid bent te hoge literaire verwachtingen af te zwakken.
De trap naar de hemel begint als een stationsromannetje. Marika baalt thuis vanwege haar carrièremakende en dus altijd afwezige ouders. Op school is ze net gedumpt door haar machovriendje. Geen wonder dat ze zich laat overdonderen door een mysterieuze jongeman die haar overlaadt met aandacht en attenties. Hij neemt haar mee naar zijn afgelegen en romantisch huis waar ze zijn oma ontmoet. Het klikt en meteen krijgt Marika de gedroomde vakantiejob aangeboden: zij wordt gezelschapsdame bij Martijns oma. Vanuit dit triviale uitgangspunt wordt de spanning gradueel opgebouwd. Bij de kennismaking schrikken zowel oma als de werkster van Marika's verschijning. Bij een volgende ontmoeting merkt Marika dat de familiefoto's van het buffet verdwenen zijn, nog voor ze die kon bekijken. Gesprekken stokken in haar bijzijn. Op Marika's vraag naar de eeuwige zwarte kledij en de zwarte handschoenen van Martijn, krijgt ze geen antwoord. Terwijl Martijns aandacht langzamerhand op stalken begint te lijken, waarschuwt vriendin Karin haar voor zijn vreemde gedrag. Maar Marika kan zich niet van Martijn losmaken, ook al doet hij haar pijn en groeit haar onrust. Wanneer ze ook nog zijn dagboek vindt, mengt de argwaan zich met medelijden.
De thriller is vanuit Marika als personele verteller geschreven. De lezer krijgt alle gegevens gelijk met haar, maar is niet zo betrokken en kan dus objectiever oordelen. Zijn inzicht leidt tot ergernis en onmacht vooral wanneer hij merkt hoe Marika's emoties het halen op de ratio. De spanning speelt zich zo op twee niveaus af: dat van Marika en dat van de lezer.
De thriller is op vele triviale elementen gebouwd: een gevoelig meisje op zoek naar aandacht en tederheid in een romantische omgeving, de voorstelling van het ideale gezinnetje met moeder aan de haard, het contrast tussen het koude gezin van Marika en de warme gezelligheid van Karins thuis, het soms heel naïeve gedrag van Marika, en dat alles gedrenkt in vaak sentimenteel taalgebruik. Toch neem je die trivialiteit er vanwege de sterke spanningsboog bij. Susanne Koster laat Marika, die sterker en moediger wordt naarmate het verhaal vordert, tot het einde twijfelen. Ze laat haar de trap bestijgen naar Martijns altijd gesloten torenkamer, begeleid door de muziek van Led Zeppelin: 'Stairway to heaven'. De betekenis ligt voor de hand, maar Martijns persoonlijke interpretatie ontdekt Marika pas in een gruwelijke climax. Dan lijkt een anticlimax te volgen, maar ook hier zal de snuggere lezer terugdenken aan verschillende hints die hij in de loop van het verhaal kreeg.
Adolescenten die houden van spanning en romantiek, waar misschien wel een ondergrondse waarschuwing in zit, krijgen met De trap naar de hemel enkele uren ontspannend leesplezier! Jet Marchau
Copyright (c) Vlabin-VBC2004Bron: http://www.deleeswelp.be
Boek en Jeugd online
Achtergelaten
Tekst
Uitgever Holland (2011)
Aantal bladzijden 220 / isbn 9789025111670 / leeftijdscategorie 12+
Trefwoord kindertehuizen / mishandeling / ouder-kindrelatie / fictie
Over het boek
Aan het begin van de zomervakantie gaat Jonka naar een kindertehuis, voor een paar weken, zegt haar moeder. Jonka’s ouders zijn gescheiden en sinds de komst van een nieuwe baby lijkt de haat van haar stiefvader ten opzichte van Jonka en haar oudere halfzus Saskia alleen maar toe te nemen. Vooral Jonka lijkt het te moeten ontgelden. Het verblijf in het tehuis wordt verlengd, en dat is nog maar het begin van de zwerftocht van het meisje langs een andere tehuis (waar strenge nonnen op een gegeven moment plaats maken voor begripvollere hulpverleners), een tijdelijk verblijf bij haar eigen vader en uiteindelijk het huis van haar oom en tante, door wie ze liefdevol wordt opgenomen. Als ze zestien is, neemt ze een baantje op en schip, om letterlijk de omgeving van haar moeder (die vlakbij haar oom en tante woont) te ontvluchten.
Het verhaal wordt chronologisch verteld in de zij-vorm vanuit Jonka. In flashbacks wordt duidelijk gemaakt wat er speelde toen Jonka nog thuis woonde.
Haar hunkering naar haar moeder, die haar volkomen in de steek laat, komt goed naar voren. Jonka’s loyaliteit is groot en het duurt dan ook lang voordat ze onder ogen ziet dat ze noch van haar moeder, noch van haar echte vader iets te verwachten heeft. In de epiloog, die tien jaar later speelt, is Jonka zwanger en neemt zich voor beter voor haar kind te zorgen. Het boek is de pendant van Zwarte lieveling, waarin Saskia centraal staat. Dat bevat haar verhaal over de jarenlang geestelijk en lichamelijk mishandeling en het seksueel misbruik door de stiefvader. Ook Jonka wordt door diezelfde stiefvader aangerand. Beide verhalen zijn toegankelijk geschreven en bieden een indringend beeld van kindermishandeling. Voor ca. 13 jaar en ouder. C **
Terug
09-11-2011 http://www.leesplein.nl/JB_plein.php?hm=1&sm=2&id=4770
Leestip: Achtergelaten
´Het is maar voor zes weken. Totdat ik weer beter ben. Na de zomervakantie kom je gewoon weer thuis.´ Dat beweert Jonka´s moeder in Achtergelaten. Ze doet niet wat ze belooft. Zoals zo vaak...
Jonka’s ouders zijn gescheiden en sinds de komst van een nieuwe baby lijkt haar stiefvader Jonka en haar oudere halfzus Saskia steeds meer te haten. Vooral Jonka moet het ontgelden.
Wat voor zes weken zou zijn, wordt veel langer. Haar moeder komt haar bijna nooit bezoeken, en schrijft haar ook nauwelijks brieven. Maar Jonka neemt het haar niet kwalijk. Althans, ze probeert haar moeder te begrijpen. Ze houdt wel van me, denkt ze tegen beter weten in.
Na een verblijf in een ander tehuis gaat ze bij haar eigen vader wonen. Daar woont ook Marga, haar halfzus. Met stiefzus Simone sluit ze al snel vriendschap. Heeft Jonka eindelijk een thuis gevonden?
Achtergelaten is geschreven door . Eerder verscheen , waarin Saskia centraal staat. Dat bevat haar verhaal over de jarenlang geestelijk en lichamelijk mishandeling en het seksueel misbruik door de stiefvader. De verhalen laten op een indringend manier zien wat het betekent om mishandeld te worden.
Achtergelaten verscheen bij uitgeverij Holland.
Achtergelaten - Susanne Koster
Dit boek zou het vervolg zijn van ‘Zwarte lieveling’, waarin de schrijfster het verhaal vertelt van de zus van de hoofdpersoon die in ‘Achtergelaten’ optreedt.
Ik heb dat andere boek niet hier, maar krijg toch de indruk dat er dan wel overeenkomsten zijn, maar dat de verhalen volledig op zichzelf staan. De zussen, Saskia uit ‘Zwarte lieveling’ en Jonka uit ‘Achtergelaten’ wonen in hetzelfde gezin, met hun eigen moeder en een stiefvader. Zussen, zeg je, natuurlijk wonen die in hetzelfde gezin! Dat is hier helemaal niet zo vanzelfsprekend. Ze hebben namelijk niet dezelfde vader. Jonka’s vader heeft ook weer een dochter bij een andere vrouw, en als hij opnieuw trouwt, op zijn beurt weer een stiefdochter.
En bij Saskia en Jonka is er nog Freddie, van weer een andere vader. Deze man, Baks, behandelt zijn stiefdochters erg slecht. Ze moeten hard werken, mogen niets, en ieder woord, iedere daad die hem niet zint wordt afgestraft met flinke klappen. Baks wil Jonka helemaal kwijt, en helaas voor haar is haar moeder zwak, en laat het toe.
‘Buiten de deur houd jij je smoel over wat er hier in huis gebeurt, heb je dat goed begrepen?’
Jonka moet naar een tehuis. Voor zes weken, denkt ze, tot haar moeder, die depressief is, weer beter is. Al snel komt ze er achter dat iedereen tegen haar gelogen heeft. Ze is er om te blijven, zo wil Baks het. Wel verhuist ze naar een tehuis dat dichterbij huis ligt, zogenaamd opdat haar moeder vaker op bezoek kan komen. Maar daar komt niets van.
Het enige lichtpuntje zijn de bezoekjes van oom en tante. Die zien de gang van zaken machteloos aan, maar doen hun best. Ze sporen Jonka’s vader op, die zijn dochter wel in huis wil nemen.
Jonka is – vermoed ik - een jaar of elf als ze uit huis geplaatst wordt, ze is zeventien als het verhaal eindigt, afgezien van de epiloog. Behalve dat ze haar achtergrond niet mee heeft, heeft ze ook een nogal fors postuur. Kinderen pesten haar daarmee. Aanvankelijk heeft ze nauwelijks zelfvertrouwen, maar ze is sterker dan ze er uit ziet; ze benadert anderen op een heel eigen wijze, en kan zich zo redelijk goed redden in de strenge tehuizen. Maar natuurlijk verlangt ze naar een gewoon gezin, een thuis zoals ze dat bij een vriendinnetje ziet: gezellig met z’n allen rond de tafel, waar men respectvol met elkaar om gaat. Zal ze dat bij haar vader vinden?
‘Mam, als ik op het schoolplein sta en alle kinderen staan om me heen, dan ben ik niet alleen, maar ik ben wel eenzaam. Die kinderen kennen mij niet, niet zoals jij mij kent en niet zoals papa. Dat bedoel ik met eenzaam.’
‘Ja, zei haar moeder zacht, ’Dat is wel erg. Ik dacht dat je het daar leuk had.’
‘Hoe kan ik het daar leuk hebben, mam? Ik ben toch niet thuis?’
Het leven in een tehuis is hard, daar windt Suzanne Koster geen doekjes om. Ik hoop van harte dat het niet in alle gebroken gezinnen loopt zoals in de gezinnen in dit boek. Losse handjes, onderdrukking, geestelijke mishandeling, het zou voor iedereen onvoorstelbaar moeten zijn, maar dat is het helaas niet.
Vreselijk is het als je als minderjarige niet geloofd wordt, als men je zo indoctrineert dat je je zelfs schuldig voelt aan alle ellende die je door toedoen van anderen overkomt.
ISBN 9789025111670| Hardcover | 224 pagina's | Holland B.V. | september 2011
© Marjo, 13 oktober 2011 -
Slaap lekker
Tekst
Uitgever Sjaloom (2010)
Aantal bladzijden 222 / isbn 9789062495702 / leeftijdscategorie 12+
Trefwoord detectives/thrillers / familie en gezin / fictie
Over het boek
In de proloog wordt beschreven hoe de 15-jarige Fleur (‘Flirtje´) wordt gemolesteerd door Gerard, de vriend van haar moeder. Dan maakt het verhaal een sprong terug in de tijd .en wordt langzaam de slechte verhouding tussen Fleur en Gerard blootgelegd. Fleur ontdekt steeds meer over Gerards achtergronden, maar stuit bij haar moeder op onbegrip. Fleur zou jaloers zijn, last hebben van de puberteit. Bij toeval ontmoet ze een jongen die Gerard kent: zijn moeder had een verhouding met hem en ook die verliep dramatisch. De man is een leugenaar en oplichter en gaat zelfs zo ver dat hij het leven van Fleur, maar ook dat van haar vader, in gevaar brengt. Fleur zet alles op alles om dit aan haar moeder duidelijk te maken. Het spannende verhaal kent, na de ontmaskering van Gerard, nog een verrassend slot. Opnieuw een goed uitgewerkte, in vlotte taal geschreven thriller van de auteur die onder meer bekend is van De trap naar de hemel (2004) enEen bed van rozen (2006). Vanaf ca. 13 jaar. C **
http://nederlandsh2f.blogspot.com/2010/11/slaap-lekker.html
zondag 7 november 2010
Slaap Lekker
Recensie
Ik heb het boek Slaap Lekker gekozen omdat de titel me heel nieuwschierig maakte.
Het verhaal gaat over fleur die met haar moeder woont, maar opeens een nieuwe stiefvader krijgt. Naarmate het verhaal verder gaat blijkt hij niet zo te zijn als hij zich tegen haar moeder voordoet. Het is een heel erg spannend boek en je legt het niet zomaar weg, ik heb het boek in een dag uitgelezen. Je kan je heel goed inleven in de verschillende personages, Fleur, Sophie, Gerard en Fleur haar moeder. En af en toe is het een best zielig boek. Maar terwijl je het leest zit je op het puntje van je stoel! De manier waarop het boek geschreven is is erg fijn, er word gesproken vanuit een ik-persoon maar dat is niet altijd zo. Het leuke is, dat het meisje waarover het verhaal gaat een meisje is van mijn leeftijd. Daarom is er ook erg veel herkenning van je eigen leven in het boek, Fleur moet ook gewoon naar school en heeft ook wel eens ruzie me haar vriendinnen. Ook heeft ze net als ik, in het boek wel eens ruzie met haar moeder. Ik zou het boek zeker aanraden aan mijn vriendinnen en meisjes van mijn leeftijd. Vooral als je van spannende boeken houd zal je het echt een leuk boek vinden. Het is niet echt een jongens boek dus aan jongens zou ik het niet aanraden. Kortom, echt een aanrader en ik ga zeker meer van dezelfde schrijver lezen.
Jett
NBD|Biblion recensie Een bed van rozen:
De eeneiige pubertweeling Anne en Lisa zijn zeer aan elkaar verknocht. Ze doen alles samen en voelen vaak wat de ander voelt. Lisa krijgt op een gegeven moment regelmatig briefjes van een anonieme afzender: eerst aardig, maar ze worden steeds bedreigender. Samen proberen ze achter de dader te komen, maar op het laatst weet Lisa niet wie ze nog kan vertrouwen. De intieme sfeer tussen de twee zussen wordt zorgvuldig opgebouwd vanuit Lisa's perspectief (ik-figuur) die het verhaal vertelt. De spanning wordt daardoor opgevoerd omdat de lezer niet precies weet wat er in Anne omgaat. Het verhaal is toegankelijk door de lineaire opbouw, het eigentijdse taalgebruik en de realistische situaties. Tot op het eind blijft het spannend hoe de langzaam opgebouwde verwijdering tussen de twee zussen zal escaleren. De auteur van 'Zwarte lieveling' en 'De trap naar de hemel'*, geeft in dit boek een aardig beeld van twee zussen bij wie jaloezie tot extreem gedrag kan leiden, ook al zijn ze een eeneiige tweeling. Vanaf ca. 13 jaar
(Biblion recensie, S. Roest-Mouissie)
Een bed van rozen ()
Veel te laat las ik een commentaar op dit boek: 'Niet gaan lezen voordat je naar bed gaat, want dan lees je de hele nacht door!'
Toen had ik dat dus inderdaad gedaan. Een ander boek uit, ach, ik begin even in dat jeugdboek. Nou tot in de kleinste uurtjes dus!
Het verhaal:
De tweeling Anne en Lisa is moederloos. Ze wonen met hun vader, en al een tijd is er Krista, die niet bij hen inwoont, maar wel als het nodig is voor de meisjes zorgt. Anne en Lisa zijn eeneiig, en hebben ook altijd daarnaar gehandeld: dezelfde kleren aan, dezelfde haardracht, er zo uit zien dat je er anderen mee om de tuin kunt leiden. Alleen hun vader blijft altijd zien wie wie is.
Nu ze op de middelbare school zitten en de aandacht niet alleen maar naar elkaar maar ook naar jongens uitgaat, wil Lisa daar verandering in brengen.
Ze wil wel eens zelf kiezen wat ze aantrekt, zen niet altijd aan Anne vertellen wat ze allemaal doet en denkt. Maar Anne wordt er helemaal verdrietig van. Ze krijgen er zelfs ruzie om. Met de hulp van papa wordt het opgelost, hun vader gaat op buitenlandse reis, Krista komt in huis, en het leven gaat weer gewoon zijn gang. Maar er is wel een donkere wolk: ze worden gestalkt? Wie schrijft er die briefjes
'dag Lisa,
Heeft iemand wel eens tegen je gezegd dat je een mooie naam hebt? Passend bij zo'n mooi meisje als jij. Hoewel jouw uiterlijk niet uniek is. Je zus is even mooi.'
De briefschrijver zegt dat hij op haar past, en stuurt ook pakjes. Maar in een ervan zit stront! Het moet Gert-Jan zijn dan, die is immers altijd zo bezig met praatjes over stront en zo. Maar eigenlijk wil Lisa dat niet geloven. Ze is een beetje op Gert-Jan en ze wil hem graag vertrouwen. Anne echter houdt vol: hij moet uit hun buurt, de viezerik! Ze beschuldigt hem in een volle aula, en inderdaad gaat Gert-Jan van school. Maar dat weet Lisa allemaal niet: ze ligt ziek in bed. Als ze aan de beterende hand is komt de overbuurvrouw vragen of ze eens wil komen theedrinken: haar zoon is immers ook thuis en die zou het leuk vinden. Vincent is een jongen van hun leeftijd met een spierziekte, Lisa kent hem wel natuurlijk. Maar bij die theevisite doet ze een ontdekking...
Lisa is de ik-figuur in dit spannende verhaal dat je na een aarzelend begin dus echt niet meer weglegt. Je moet weten wie die stalker is. Je wilt weten of Lisa zich vrij kan maken van Anne. En als Lisa die ontdekking heeft gedaan en het verhaal in sneltreintempo komt, nou, dan kost het je je slaap! Pff.
ISBN 90 6249 509 5 Hardcover 224 pagina's | Sjaloom | oktober 2006
Vanaf 13 jaar
© Marjo, april 2010
NBD|Biblion recensie De trap naar de hemel:
Hij is mysterieus, zes jaar ouder, knap, donker, geheel in het zwart gekleed, aantrekkelijk en gevoelig. Marika van 16 jaar kan bijna niet anders dan meteen voor Martijn vallen: ze is smoorverliefd. Hem gaat het om iets anders, alhoewel ze daar maar heel langzaam achterkomt. Als ze voor Martijns oma gaat zorgen, ontdekt ze het gruwelijke verleden van haar vriend. De obsessie voor zijn moeder is overgedragen op Marika. Dat het haar bijna fataal wordt, blijkt al snel. De spanningsopbouw van dit verhaal is goed, kleine details leiden tot grote gevolgen. Alhoewel er weinig actie is (een psychologische thriller), boeit het boek door de realistische beschrijving van de leefwereld van een pubermeisje. Haar denkwijze en de relatie met haar ouders zijn zeer knap beschreven, het is te merken dat de auteur jongeren goed kent. Net als in 'Zwarte lieveling'* worden problemen niet gemeden, zodat de lezer iets meekrijgt om over na te denken. Intrigerende omslagillustratie van zwartwitte detailfoto's van een meisjesgezicht die langs een wenteltrap opstijgen. Vanaf ca. 14 jaar.
(Biblion recensie, G. Koops)
De trap naar de hemel ()
Marika heeft liefdesverdriet, haar vriend heeft het net uitgemaakt, en ze wil het liefst de hele dag in bed blijven simmen..
Weer zo'n zoetsappige meisjesroman, dacht ik. Zal ik wel verder lezen? Toch maar gedaan, en dan ontpopt zich een reuze spannende jeugdthriller, die ook ik niet meer weglegde voor het uit was! Want Marika ontmoet een geheimzinnige jongen. Nou ja, jongen? Hij is al 23, en werkt. Hij troost haar in haar verdriet, steunt haar tegen de pesterijen op school, en is bereid alles voor haar te doen. Zegt hij. Maar tegen welke prijs dan? Want vrijen wil hij niet.
Af en toe heeft Marika haar twijfels maar ze is verliefd, en gaat met hem mee als hij daarom vraagt. En daar krijgt ze spijt van als haren op haar hoofd!!
Verder zeg ik niets, het is zeker de moeite waard om eens lekker bij te huiveren...
De trap naar de hemel is de vertaling van 'stairway to heaven', van Led Zeppelin. Deze muziek speelt een rol in het verhaal. Susanne Koster vertelde eens dat ze deze muziek zelf heel mooi vindt! En toch geeft ze het een lugubere betekenis mee. Maar wat ze ook zei: dat ze vond dat dit haar beste boek is, daar kan ik het alleen maar mee eens zijn!
Hardcover | 207 Pagina's | Sjaloom | 2004 ISBN: 9062494528
© Marjo
NBD|Biblion recensie Dertien:
Willeke woont bij haar reumatische moeder, die weinig tijd voor haar heeft en onder behandeling bij het RIAGG is. Na de zoveelste ruzie trekt ze in bij haar vader, zijn nieuwe vrouw en haar twee dochters. Ook daar zijn er veel conflicten; bovendien maakt haar vriendje het uit. Ten slotte gaat ze bij haar vriendin Susie wonen, waar ze meer vrijheid heeft. Ze hoopt zichzelf beter te gaan begrijpen met hulp van het RIAGG. Omdat Willekes gevoelens alleen vanuit haarzelf worden beschreven in de ik-vorm moet de lezer zelf concluderen wat de oorzaak van haar problemen zou kunnen zijn (puberteit, het conflict tussen haar ouders of de dubbelzinnige, vaak harteloze bejegening van haar moeder?). Hierom en vanwege het feit dat de auteur geen afstand neemt van het onderwerp en slechts een vage oplossing biedt, lijkt het boek geschikt voor vooral meisjes vanaf ca. 14 jaar, die zich in Willekes zoektocht naar zichzelf zullen kunnen inleven. De taal komt wat ouwelijk over voor een meid van dertien. Aantrekkelijke omslagtekening in kleur die Willekes verscheurdheid goed uitbeeldt.
(Biblion recensie, M. Schepers.)
NBD|Biblion recensie Macho’s en mietjes:
Stefan zit op voetbal, niet omdat hij het nu zo leuk vindt, maar omdat zijn vader het wil. Stefan heeft een hekel aan voetbal en het daarbijhorende stoere gedrag. Hij houdt niet van auto's, van voetbal kijken en bier drinken. Zijn beste vriend Danilo zorgt ervoor dat het voetballen nog enigszins uit te houden is. Als Stefan beseft dat zijn gevoelens voor Danilo verder gaan dan een gewone vriendschap, wordt de situatie nog moeilijker, zeker als een jongerenbende achter zijn geheim komt en hem verplicht mee te doen aan hun criminele activiteiten. Stefan probeert er alles aan te doen om te voorkomen dat zijn vader er achter komt. Gelukkig heeft het verhaal een goede afloop, maar daarvoor moet Stefan eerst nog wel na een zwaar auto-ongeluk in het ziekenhuis belanden. Een toegankelijk, enigszins triviaal, maar daardoor zeker niet minder boeiend, verhaal over homoseksualiteit en vriendschap. Voor jongeren vanaf ca. 12 jaar.
(Biblion recensie, Rineke van Teeseling)
NBD|Biblion recensie Zwarte lieveling:
Vanwege mishandeling door haar stiefvader is Saskia (14) in een tehuis geplaatst. Ze beschrijft hoe het zwarte in haarzelf (de beelden van de mishandeling) plaats moet maken voor vertrouwen in haarzelf en andere mensen. Het eerste deel van het boek wordt bepaald door beelden van mishandelingen, cursief weergegeven. De stijl is kort en bondig en brengt de emotionele lading goed over. Later wordt de stijl wat vloeiender; de afstand van Saskia tot haar herinneringen wordt ook groter. Ze krijgt een vriendje en vindt een leuk vak om te leren. Invoelbare beschrijving van de wreedheden; wensvervullend (geïdealiseerd) tweede gedeelte van het boek. Het taalgebruik van de stiefvader en de bewoonsters van het tehuis is behoorlijk gekruid (vuil pokkekreng; stomme trut) maar daarmee wel uit het leven gegrepen. Door de schrijfstijl van het eerste gedeelte geen makkelijk toegankelijk boek, maar voor de doorzetters de moeite waard. Op de omslag een meisje dat in zichzelf gekeerd op de grond zit. Vanaf ca. 13 jaar.
(Biblion recensie, Ineke van Oort.)
Uit: Fictiequest
Toegevoegd door Marloes op 24-9-2010 09:41
Een bed van rozen - Susanne Koster
De eeneiige pubertweeling Anne en Lisa dragen altijd dezelfde kleding en voelen wat de ander voelt. Sinds hun moeders dood, wat gebeurde toen zij jong waren, kunnen ze niet zonder elkaar. Anne en Lisa ontvangen ieder een brief in een crèmekleurige envelop van een anonieme afzender. Uit de brief blijkt, dat hij de meiden nogal goed bekijkt en zegt op hen te passen. In Lisa’s brief staat ook, dat hij haar de liefste vindt. Ze vinden de brieven luguber en lichten hun vader in, die de school inschakelt. Hun vader, die inmiddels een nieuwe vriendin heeft, Krista, is in alle staten.
Dit verhaal is zo spannend, dat je het waarschijnlijk in één dag uitleest! De intieme sfeer tussen de twee zussen is zorgvuldig opgebouwd, en omdat je alles vanuit het perspectief van Lisa bekijkt, weet je niet precies wat er in Anne omgaat. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd; steeds meer kleine details worden gaandeweg prijsgegeven. Dit maakt het verhaal verrassend, diepzinnig en zelfs soms heel griezelig. Een heel origineel boek, dus snel naar de bibliotheek!
www.deleesfabriek.nl
Wanneer de huisgenoot van jonge modeontwerper Sem gaat verhuizen, moet hij op zoek naar iemand die het huis met hem wil delen. Donna is zijn beste vriendin sinds kleins af aan en al gauw dringt zij zich op als nieuwe huisgenote. Sem merkt dat Donna wel erg aanhankelijk is en hij vraagt zich af of samenwonen wel zo’n goed idee was. Donna daarentegen kan haar geluk niet op en is blij dat ze eindelijk op zichzelf woont, en dan ook nog zo dicht bij Sem! Als Sem de leuke Noah ontmoet en verliefd op hem wordt, roept dat veel jaloezie op bij Donna. Vanaf dat moment vinden er mysterieuze en gevaarlijke voorvallen plaats binnen het huis. Kunnen Donna en Sem elkaar nog vertrouwen? En wat is er in het verleden gebeurt, dat bij hen beiden littekens heeft achtergelaten?
Susanne Koster begint dit boek vrij onschuldig: twee beste vrienden die gaan samenwonen, wat kan daar nou mis gaan? Afwisselend lezen we vanuit het perspectief van Donna of Sem, waarin al gauw duidelijk wordt dat Donna regelmatig kampt met aanvallen van hoofdpijn. Daarbij ging het mij ook al dagen dat er iets in het verleden is gebeurd met Donna, waardoor zij niet meer de oude is. Echte alarmbellen gingen op dat moment echter nog niet rinkelen. De eerste pagina’s lezen dan ook rustig door, waarbij het lijkt alsof je een boek leest over een vriendschap met ups en downs.
Dan slaat de sfeer om en wordt de inhoud steeds grimmiger. Je krijgt het gevoel als lezer dat er iets gaande is, maar wie of wat precies de boosdoener is, laat nog op zich wachten. Dit onheilspellende gevoel is essentieel om over te brengen als schrijver, want dat is precies waarom ik zo snel door wilde lezen. Langzamerhand vallen de puzzelstukken op hun plek en weet de lezer op het eind van het boek wel hoe de vork in de steel zit. De spanning houdt echter aan: loopt dit verhaal wel goed af?
Het boek is gebaseerd op een vrij onbekend thema, namelijk de lange termijn gevolgen van traumatisch hersenletsel. Het is alom redelijk bekend dat hersenletsel nog voor een lange tijd kan zorgen voor lichamelijke klachten. Met dit boek geeft Koster echter een podium voor een andere vorm van hersenletsel: persoonlijkheidsveranderingen en psychiatrische problematiek. Koster heeft naar mijn idee hiermee een zeer originele invalshoek genomen voor een young adult thriller, die mij op het eind kippenvel bezorgde.
Al met al heeft ‘Alles voor jou’ mij zeer positief verrast en had ik niet gedacht dat het mij zo in de greep zou houden. Het is Susanne Koster gelukt originaliteit en herkenbaarheid te combineren tot een heel fijne leeservaring!
Hoi, ik ben Marije, 23 jaar en master Geneeskunde student in Leiden. Ik kan niet slapen zonder gelezen te hebben en op mijn kleine zolderkamertje struikel je over de boeken. Het liefst lees ik liefdesromans uit één van de vorige eeuwen of een verhaal waarbij ik mijn tranen lekker kan laten gaan. Alhoewel, sinds ik deel uitmaak van De Leesfabriek, waag zelfs ík me aan thrillers met een lichte voorkeur voor Engelstalig. Het mooie aan De Leesfabriek is dat we elkaar uitdagen om ‘out of the box’ te denken. Grijp eens een boek dat je normaal zou laten liggen!
Alles voor jou / Susanne Koster / Uitgeverij Clavis / 2020 / 259 blz. / ISBN 978 90 448 3968 5
www.bookstamel.nl 12-4-2021
Titel: Alles voor jou Auteur: Susanne Koster Uitgeverij: Clavis Genre: Young Adult Cijfer: 10
Hier gaat Alles voor jou over:
Donna en Sem zijn al jaren beste vrienden en kennen elkaar als geen ander. Maar wanneer Donna in hetzelfde huis als Sem op kamers gaat wonen, ontstaan er scheurtjes in hun hechte vriendschapsband. Als er dan ook nog sprake is van een nieuwe liefde, wordt hun vriendschap tot het uiterste getest. Geheimzinnige incidenten zetten hun toch al gespannen relatie op scherp. Met dramatische gevolgen.
Dit vind ik van Alles voor jou:
Alles van jou heeft een prachtige hardcover. Sowieso word ik altijd erg blij van hardcovers dat is echt een pluspunt van Clavis. De cover zelf is ook prachtig en de titel maakte me gelijk heel nieuwsgierig. Na het lezen van de achterflap was ik gelijk verkocht.
Alles voor jou is een prachtige roman voor young adults. Een roman die zowel beklemmend als prachtig is. Door de krachtige proloog word je gelijk nieuwsgierig gemaakt naar het verhaal. Als snel leef je helemaal mee met Sem en Donna. Donna is een meisje wat eigenlijk niet op eigen benen kan staan een beetje apart en vaag. Al snel vraag je jezelf af wat er achter haar schuilgaat.
Sem daar in tegen woont al een poos op zich zelf werkt hard om naam te maken in de ontwerp wereld. Soms werkt die iets te hard waardoor die zichzelf wel eens vergeet. Sem is een lieve jongen waar je hart al snel sneller van gaat kloppen. Het is dan ook niet moeilijk om een band te krijgen met dit personage.
Het verhaal is spannend en er gebeurd van alles. De situaties volgen elkaar in rap tempo op en het verhaal is daardoor geen moment saai. Hoewel ik al vrij snel door had hoe het allemaal een beetje in elkaar zat wilde ik toch door blijven lezen omdat ik moest weten wat er nu weer zou gebeuren. Daarnaast merk je dat de auteur aandacht heeft besteed aan het kloppend maken van alle details. Als je het boek gelezen hebt dan snap je precies wat ik bedoel.
Ik blijf het ontzettend knap vinden hoe Susanne Koster elke keer weer zulke heftige onderwerpen op een mooie manier bespreekbaar weet te maken. Ik kan dan ook niet anders dan deze Young Adult aan iedereen aanraden! Het krijgt een dikke 10 en ik kan nu al niet meer wachten op het volgende boek van Susanne Koster.
Liefs, Melanie
ALLES VOOR JOU – SUSANNE KOSTER
POSTED ON MAART 05, 2021, 9:00 AM
Titel: Alles voor jou
Auteur: Susanne Koster
Genre: Young Adult
Uitgeverij:
Publicatiedatum: december 2020
Aantal bladzijdes: 259
Recensie:
Cover
Bijzondere cover, in eerste instantie dacht ik dat het meisje op de cover zweefde en vond ik dat een vreemde keuze, aangezien het geen fantasyverhaal is. Maar nu, na het lezen van het boek begrijp ik de cover helemaal en had het niet beter gekozen kunnen worden.
Auteur
Susanne Koster schrijft realistische jeugd- en Young Adult romans, daarnaast heeft ze ook een aantal populaire psychologische thrillers op haar naam staan. Het bespreekbaar maken van vaak lastige onderwerpen loopt als een rode draad door het werk van Susanne Koster.
Susanne geeft niet alleen lezingen, maar ook workshops waarbij de onderwerpen uit haar verhalen (o.a. kindermishandeling, verkeerde vrienden, jaloezie, psychische problemen) centraal kunnen staan en waarbij interactie met de toehoorders voor een extra verdiepingsslag kan zorgen.
Achterflap
Donna en Sem zijn al jaren beste vrienden en kennen elkaar als geen ander. Maar wanneer Donna in hetzelfde huis als Sem op kamers gaat wonen, ontstaan er scheurtjes in hun hechte vriendschapsband. Als er dan ook nog sprake is van een nieuwe liefde, wordt hun vriendschap tot het uiterste getest. Geheimzinnige incidenten zetten hun toch al gespannen relatie op scherp. Met dramatische gevolgen.
Een spannende psychologische roman over vriendschap, jaloezie en wraak. Voor young adults.
Mijn mening
De voorgaande boeken van Susanne Koster heb ik bijna allemaal gelezen en het zijn stuk voor stuk aanraders. Moeilijke, boeiende, schrijnende en belangrijke onderwerpen, verwerkt in goede en spannende verhalen. Verhalen waarmee je je op de een of andere manier prima kunt identificeren en waarbij je je met gemak kunt inleven in de personages. Dat verwachtte ik uiteraard ook van haar nieuwste creatie. Spanning, een onderwerp wat ertoe doet, goede plot en goed uitgewerkte personages.
Het verhaal begint spannend met een proloog waarbij je je vingers af wil likken, er valt iemand van een balkon en we lezen hoe de persoon die valt dit zelf ervaart. Een klapper van een begin. Hierna maken we kennis met Sem, een 21-jarige knul die zelf kleding ontwerpt en maakt. Sem is homo en single maar heeft een ontzettend hechte band met zijn vroegere buurmeisje, en nu allerbeste vriendin, Donna. Wanneer de medebewoner van Sem verhuist, vindt Donna het bijna vanzelfsprekend dat ze nu bij Sem gaat wonen.
Het volgende hoofdstuk is vanuit het perspectief van Donna, de hoofdstukken wisselen voortdurend tussen Sem en Donna. Donna is een rijkeluiskindje die alles heeft wat haar hartje begeert. Behalve de allergrootste liefde van haar leven: Sem. Maar wat doe je als je al jaren weet dat je beste vriend homo is?
Ik draaide om en even leek het alsof ik werd tegengehouden. De mouw van mijn jasje zat om de trapleuning. Ook dat nog. Geërgerd trok ik hem in twee of drie keer los en voelde iets in mijn rug.
Na de proloog had ik het gevoel in een romantisch verhaal terecht te zijn gekomen. Voor mijn gevoel duurde dat deel van de verhaallijn wel wat lang voordat we to the point kwamen. Gelukkig kwam de omslag wel en werd het razend spannend en wilde ik alleen maar verder lezen. Achteraf bezien was het eerste deel wel nodig om de juiste plotlijn uit te kunnen zetten, want van dat deel hangt het verhaal bijna volledig af. De schrijfstijl van Susanne is als vanouds, heerlijk vlot, spannend en met voldoende diepgang in Sem en Donna om je in te kunnen leven in hun gevoelens en gedachten.
‘Maar ik heb je vergeven. Natuurlijk heb ik je vergeven. Dat is liefde. Daarom hoor je bij mij. Alleen bij mij.’
Alles voor jou is een spannende Young Adult gevuld met vriendschap, oneindige liefde maar vooral wat die oneindige liefde aan jaloezie en wraakgevoelens bij een mens kan oproepen. Combineer die gevoelens met een ernstig trauma uit het verleden, dan slaan ze om naar handelingen met verstrekkende gevolgen…
Alles voor jou krijgt van mij de mooie eindscore van 4,5 ster.
Amanda
SUSANNE KOSTER – ALLES VOOR JOU
· by · in
Van Susanne Koster las ik al eerder een paar boeken. Zwarte lieveling, Achtergelaten, Een gedroomd einde en Lege kamers. Waarvan de eerste ik zelfs al las toen ik in de brugklas zat. Toen ik las waar Alles voor jou over zou gaan was ik heel benieuwd naar dit nieuwe boek van Susanne Koster.
Donna en Sem zijn al jaren beste vrienden en kennen elkaar als geen ander. Maar wanneer Donna in hetzelfde huis als Sem op kamers gaat wonen, ontstaan er scheurtjes in hun hechte vriendschapsband. Als er dan ook nog sprake is van een nieuwe liefde, wordt hun vriendschap tot het uiterste getest. Geheimzinnige incidenten zetten hun toch al gespannen relatie op scherp. Met dramatische gevolgen.
Psychologische thriller voor de Young adult
Wanneer ik begin met lezen voelt het als een normale Young Adult. Twee vrienden die samen dingen beleven en een onbeantwoorde liefde. Een nieuwe liefde en de belevenissen van een modeontwerper. Langzaam veranderd de Young Adult in een psychologische thriller. Je voelt tijdens het lezen dat er iets niet klopt maar wat daar kon ik niet precies mijn vinger op leggen. Langzaam kwam ik bij het punt dat ik het boek niet meer weg kon leggen.
Tijdens het lezen van lees je afwisselend tussen Donna en Sem. De hoofdstukken lopend vloeiend in elkaar over wat ik enorm fijn vind. Er zit een goede vaart in het verhaal en niks wordt enorm overdreven ik denk dat dit gewoon echt kan gebeuren. Dat vind ik altijd zo mooi aan de boeken van Susanne Koster er zit een kern van waarheid in de boeken. Hedendaagse problemen zoals vriendschap, jaloezie en wraak vormen de basis van het verhaal.
is mijn vijfde boek van Susanne Koster die ik lees en zeker één van de betere al denk ik dat Zwarte lieveling mijn favoriet blijft maar dat kan ook zijn door de herinneringen aan het boek omdat ik die in mijn jeugd al las. Ik vind dit boek echt een aanrader om te lezen zeker als je wat meer spanning in de Young adult sectie zoekt.
|
|